Roos Abelman: ‘Mijn truc is vrolijke onbescheidenheid’

Roos Abelman (48) bekleedde al heel wat functies in de journalistiek, al liep haar loopbaan niet altijd zoals gewild. Maar nu is ze helemaal op haar plek bij KRO-NCRV’s 'Spraakmakers'. ‘Ik wil van betekenis zijn.’

Hoe staat het op de radio met het vrouwenquotum?

“Het aantal mannen en vrouwen is zo’n beetje fiftyfifty. Op alle posities. Mijn eindredacteur bij KRO-NCRV is een vrouw, net als de directeur audio. Op NPO Radio 1 gaat dat hartstikke goed.”

Hoe ben je bij de zender terechtgekomen?

“Na mijn studie journalistiek begon ik als radioverslaggever en stapte vervolgens over naar televisie, ik werkte bij het nieuws op NH Media, de regionale omroep van Noord-Holland. Dat vond ik niet zo leuk. Stond ik daar met talloze andere verslaggevers en iedereen kwam met min of meer hetzelfde verhaal terug. Het proces tegen Willem Holleeder was voor mij de druppel. In zijn speech zei advocaat Bram Moszkowicz dat hij het vonnis ‘abject en infaam’ vond. ‘Dat is een interessante quote’, dacht ik. ‘s Avonds zag ik bij alle andere journaals op televisie dat mijn collega’s precies hetzelfde eruit hadden gepikt.”

Wat was de truc bij het bereiken van je wat je wilde?

“Ik noem het ‘vrolijke onbescheidenheid’, want onbescheiden klinkt zo negatief. Het is weten waar je goed in bent en dat hardop zeggen tegen mensen, en vooral ook vermelden wat je wilt doen. Dat laatste vond ik best moeilijk. Oké, ik wil presenteren, maar vond ik mezelf nou echt zo’n goede presentator? Kon ik het wel waarmaken? Zeker toen ik bij BNR werkte, vroeg ik mezelf dat geregeld af. Inmiddels had ik een tweede kind – ook gelukt – en een peuter. Heerlijk, maar met twee kleintjes waren er natuurlijk gebroken nachten. Geregeld moest ik vlammen op momenten waarop mijn lichaam zei dat het tijd was om te gaan slapen. Mijn dochters zijn nu tien en acht en alles loopt goed, maar toen ze klein waren, was het best pittig. Ik bracht ze naar de crèche, mijn man haalde ze op en legde ze in bed en we hadden familie die oppaste. Zo lukte het allemaal precies, maar soms was ik zo moe dat ik tijdens een interview niet uit mijn woorden kwam of een gek geformuleerde vraag stelde. En dan was er ondertussen dat stemmetje in mijn hoofd of ik wel goed genoeg was.”

Het hele interview leest u in KRO Magazine 15. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Deborah Ligtenberg