Mariëlle Tweebeeke: ‘Mijn durf heb ik van mijn vader’

Mariëlle Tweebeeke ontvangt deze week twaalf lijsttrekkers die meedoen aan het Nieuwsuur lijsttrekkersdebat voor de Europese Parlementsverkiezingen. De krent uit de pap voor haar. ‘Dit is wat ik wil doen en waar ik in mijn leven voor sta.’

Heb je de indruk dat deze Europese verkiezingen bij hen erg leven?

“Voor veel mensen is het best ver van hun bed. Maar het is deels onze taak als journalisten om kijkers te tonen wat er speelt. In dit lijsttrekkersdebat zal het gaan over arbeidsmigratie, klimaat, vluchtelingen en de rechtstaat. Door concrete onderwerpen aan te kaarten die dichtbij Nederlanders staan, maar waarover wel in Europa besloten wordt, kun je met zo’n uitzending de verkiezingen dichter bij de mensen brengen.”

Wat is daar een actueel voorbeeld van?

“WW-fraude door Poolse arbeidsmigranten. In Nieuwsuur hebben we daarover verschillende onthullende verhalen gebracht. Volgens EU-regels mogen arbeidsmigranten hun WW-uitkering drie maanden meenemen naar het land van herkomst. Op voorwaarde dat ze daar een baan zoekt. Maar een Nederlandse uitkering is honderden euro’s hoger dan een doorsnee Pools maandloon. Dus niemand zoekt een baan. Er is zelfs een businessmodel ontstaan met tussenkantoortjes die regelen dat Polen daar gewoon hun Nederlandse uitkering kunnen behouden. Er is nu discussie binnen de EU om die WW-exporttermijn te verhogen van drie naar zes maanden. Nederland is daarop tegen. Maar minister Koolmees zei bij ons in de studio dat hij niks kan doen omdat andere Europese landen wel voor zijn. Zo’n mogelijk besluit raakt ons als Nederlanders allemaal.”

Wind jij je daar ook over op?

“Ja. Ik voel daar verontwaardiging bij. Het druist in tegen mijn normen en waarden en mijn arbeidsethos. Maar in beginsel doet het er natuurlijk niet toe wat ik vind. Uit wat wij hebben blootgelegd rond die WW-fraude blijkt dat er veel mis is en alle betrokkenen geven het ook toe. Daar gaat het om. En dat ik me daar vervolgens persoonlijk druk om maak en dat er daardoor van mijn kant misschien iets meer emotie in zo’n gesprek zit, dat is dan maar zo. Zolang aan mijn verontwaardiging gedegen journalistiek onderzoek vooraf is gegaan, mag dat af en toe best.”

Het hele interview leest u in KRO Magazine 18. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Ernest Marx