Lapershoek, zo heet het hotel aan de invalsweg van Hilversum. Eindeloos vaak ben ik daar langs gereden op weg naar het werk van onze omroep. En nooit, helemaal nooit heb ik me gerealiseerd dat dit de plek is waar de bekendste Nederlandse auteur over spiritualiteit een hartaanval kreeg en uit het raam getakeld moest worden voor nadere zorg in het plaatselijke ziekenhuis.
En ook daar ben ik meer dan eens geweest, als patiënt en als bezoeker. En nooit heb ik ook maar een seconde beseft dat deze auteur daar is gestorven, alweer 28 jaar geleden. Ik heb het over Henri Nouwen, priester van het aartsbisdom Utrecht, carrière gemaakt aan Amerikaanse Universiteiten en wereldberoemd geworden door zijn leven te midden van mensen met een geestelijke handicap in Toronto. Daar mocht hij ervaren dat hij niet alleen de oudste zoon was, maar ook de verloren zoon en de vader.
Zijn leven met mensen als Adam gaven hem voor het eerst het gevoel ook een vader te zijn en thuis te komen. Zijn bestsellers zijn vanuit deze ervaringen geschreven en hebben miljoenen in de wereld getroost omdat iedereen zich daarin herkent. We zijn allemaal wel eens de oudste zoon of dochter, de verloren zoon of dochter en tenslotte ook vader of moeder zonder dat je dit biologisch bent. Ik schrijf dit allemaal omdat ik in de dagen rond Pasen ook zijn laatste boek heb gelezen. Dat verschijnt postuum, 28 jaar na zijn dood. En ook deze unieke uitgave gaat niet alleen over Henri Nouwen en zijn liefde voor trapeze-artiesten, maar ook en vooral over ons allemaal.
In de jaren voor zijn dood ging hij graag naar het circus en raakte daar gefascineerd door de vlieger en de vanger in het trapezenummer. Daarover maakte hij aantekeningen. En die zijn gebundeld in een boek. Op die manier leeft Henri Nouwen meer dan ooit voort, want hij leert ons: als je valt of vliegt in het leven, wees niet bang en geef je over, want er is altijd iemand die je vangt. Dat was aan het einde van zijn leven de Hilversumse brandweer. Zo vloog hij zelf naar de grote vanger, God. En zo geeft hij ons mee: leef met vertrouwen, je mag loslaten, je kunt vliegen. Want de Vanger wacht op je.
Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 15. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
