Column Leo Fijen: Emigreren

Leo Fijen is hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.

De mooiste verhalen dienen zich altijd vanzelf aan. Op zaterdagmorgen loop ik onze plaatselijke bakkerswinkel binnen wanneer een vriendin van mijn vrouw me staande houdt. Ze wil niet dat ik de winkel verlaat voordat ik haar verhaal gehoord heb. Het gaat over haar moeder van bijna 90, Fransje geheten. Opgegroeid aan de rand van het dorp in eenvoudige huisjes en groot geworden als dienstmeisje in deftige kringen te Bilthoven.

Daar leert ze een flinke en onder­nemende jongen kennen die uit wat betere standen komt en voorbestemd is om fietsenhandelaar te worden. Deze Sander vindt inderdaad zijn bestemming als middenstander maar blijft verliefd op Fransje. En zij op hem. Maar in die tijd werd niet zo gemakkelijk uitgesproken dat je van elkaar houdt. Verlegenheid, onhandigheid en standsverschil zijn er de oorzaak van dat Sander met een ander meisje trouwt.

Fransje kiest uit haar eenvoudige komaf een andere liefde uit en krijgt kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Het geluk lacht haar toe, zelfs op hoge leeftijd. Ze woont comfor­tabel op zichzelf en kan zich goed redden met de steun van haar grote familie. Maar daarmee is het hele verhaal nog niet verteld, bezweert de vriendin van mijn vrouw. Want Fransje leeft al weer wat jaren zonder haar man. Zoals Sander inmiddels ook zonder zijn vrouw door het leven gaat.

Allebei raken ze de 90 jaar aan, Fransje in Nederland, Sander in Australië want daar heeft hij een mooie zaak opgebouwd. Ze zijn elkaar altijd blijven schrijven. En ze zochten steeds vaker contact met elkaar sinds de dood van hun partners. Sterker nog, ze werden verliefd op elkaar, alsof ze niet bijna 90 jaar oud waren. Zo verliefd dat Fransje die nog nooit van haar leven gevlogen had deze herfst het vliegtuig heeft gepakt en naar Australië is gegaan.

Haar huisje staat sindsdien leeg, haar dochter mist het dagelijks bezoek aan haar moeder. Maar het heeft er alle schijn van dat moeder van bijna 90 jaar voorgoed geëmigreerd is naar de liefde van haar leven, Sander, inmiddels 90 jaar. In de liefde bestaan blijkbaar geen grenzen, doet leeftijd er niet toe. Fransje en Sander maken alsnog de droom van hun leven waar.

Deze column van Leo Fijen staat in het KRO Magazine van week 47. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.