In de vakantie ruim ik mijn kamer op. Dan maak ik een reis door de afgelopen maanden. Dat vervult me vaak met weemoed. Zeker toen ik tussen alle stapels een boekje aantrof. Op de cover een prachtige foto van Harrie Smeets, het binnenwerk bevat zijn mooie overwegingen tijdens pelgrimages in het Heilig Land.
Nog maar acht maanden geleden is dit boekje gepresenteerd, in Laren. Harrie Smeets was er zelf bij. In het boekje heb ik een brief van Harrie bewaard, langer geleden geschreven. De brief is gedateerd op 20 december 2018, een persoonlijke dankbrief voor alles wat de mensen van de KRO hebben gedaan om de bisschopswijding rechtstreeks uit te zenden. ‘Voor mij was zaterdag 8 december 2018 een dag die ik me zal blijven herinneren als een van de bijzonderste dagen van mijn leven’, schreef hij mij.
Nog geen vijf jaar later is alles anders. Want begin augustus werd bekend dat de ernstig zieke Harrie Smeets geen bisschop meer is. Paus Franciscus heeft zijn ontslag aanvaard. Zijn dankbrief bewaar ik in het boekje met overwegingen in het Heilig Land. En nu Harrie Smeets geen residerend bisschop van Roermond meer is, wil ik hem bedanken, bij leven. En vooral om dat wat hij ons gegeven heeft in de periode van zijn ziekte. Misschien wel meer dan alle bestuursbesluiten in de eerste jaren staat op mijn netvlies dat Harrie Smeets ons heeft geleerd dat een mens van grote waarde kan zijn, juist als hij tot niets meer in staat is.
Onvergetelijk is de rondgang langs vele parochiekerken op zondag. Met zijn ernstig zieke lichaam zegende Harrie Smeets velen en gaf hun zo mee dat niemand aan zijn lot wordt overgelaten. ‘Blijf bij ons Heer, want het wordt avond en de dag loopt ten einde’, gaf hij lezers van de Limburger mee.
Dat wens ik Harrie zelf ook toe: dat de Heer bij hem is, juist op dat laatste stuk. En daarnaast wil ik hem danken dat hij in blessuretijd het mooiste van zichzelf heeft gegeven en zo velen getroost heeft. Mij ook, in Rome, in de kerk van de Duitse begraafplaats. Zoals hij daar in een geloofsgesprek zijn leven toevertrouwde aan God en ontroerend getuigde van zijn geloof, dat was onvergetelijk. Dank je wel, beste Harrie
Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 35. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
