In de zomer van ruim twee jaar geleden sta ik te wachten in de snackbar van Vaals als mijn telefoon gaat. Ik kijk naar het nummer, maar herken het niet. Het is druk in de snackbar en het is daarom niet de plek om een gesprek te voeren. De beller heeft een bericht achtergelaten. Daarom loop ik even naar buiten en luister het af. Ik schrik als ik de boodschap hoor. Het is Harrie Smeets, de bisschop van Roermond, die in het ziekenhuis ligt en de KRO wil bedanken voor de registratie van de vieringen. En hij wil me ook wat zeggen: dat hij niet meer beter zal worden en op termijn zal sterven aan een hersentumor.
Als deken van Venray stond hij altijd voor me klaar en heeft hij me als hoofd van de omroep RKK vaak uit de brand geholpen. We waren altijd welkom in zijn kerk. Daarom hebben we elkaars nummer. Daarom belt hij me, ook al heeft hij nu een andere rol, die van bisschop. Maar ik mocht geen u van hem zeggen, drukte hij me op het hart na zijn benoeming tot bisschop. ‘Ik blijf gewoon Harrie voor jou’, zo vertelde hij me.
Een duidelijke man die wist wat hij wilde, ook toen hij ernstig ziek werd. Maar ook een mens die zijn hart liet spreken, ook met de dood in het aangezicht. Want die avond in de snackbar van Vaals sprak hij niet alleen het bericht in dat hij ongeneeslijk ziek was, maar huilde hij ook tranen met tuiten. Hij huilde om me te bedanken dat deze vieringen op televisie te zien zijn en dat hij daarom door de eucharistie getroost is in zijn verdriet en angst. Ik was aangedaan door zijn tranen, maar ook door zijn troost vanwege Christus die tot hem was gekomen door de eucharistie op televisie.
Die troost en die tranen heeft Harrie Smeets daarna ook in het openbaar laten zien. Hij maakte zijn wapenspreuk waar: in Gods naam mensen liefhebben. Dat bleef hij doen, met de dood voor ogen. Hij was een herder die van mensen hield en die troostte, juist in de laatste fase. Zo is hij ook gestorven, als een levende getuige van Christus die velen tot zegen was. Dank je wel, rust zacht goede vriend.
Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 2. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
