Column Leo Fijen: Aanvaarding

Leo Fijen was tot november 2019 hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV daarna is hij deels met pensioen gegaan en zal hij als presentator aanblijven en adviezen geven aan de directie op het gebied van levensbeschouwing. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.

Of ik een bloemetje wil brengen, een paar straten verderop. Bij een jonge vrouw die een lelijke val heeft gemaakt en nu moet revalideren, zo krijg ik te horen. Of ik haar een hart onder de riem wil steken, want met Kerstmis speelde ze moeder Maria. Toen hebben we geklapt voor de moeder die haar pasgeboren baby uitleende voor het Kerstspel.

Nog geen paar weken later ging het met deze moeder helemaal mis. Ze ging met haar man een bouwval bekijken, een dorp verderop. Want daar wilden ze als gezin gaan wonen. Er moest aan dat huis veel gebeuren, daarom zouden ze met de aannemer een rondje door de bouwval maken. Dat rondje werd een dramatische val, want de moeder die luistert naar de naam Karin hield zich vast aan een leuning, die geen leuning bleek, en viel zo achterover van de eerste verdieping naar de begane grond. Ze kwam terecht op haar rug. Voor het ergste werd gevreesd. De traumahelikopter kwam eraan te pas, iedereen was geschokt. Van moeder van het kerstkind naar de intensive care na een vreselijke val.

Dat is het verhaal achter het bloemetje in de koude dagen van dit voorjaar. Als ik aanbel duurt het even voordat er wordt opengedaan. Het is de moeder zelf, met een glimlach op haar gezicht. Die ontroert me vanaf het eerste moment, want die lach gaat schuil achter een doorzichtige helm op en rond haar hoofd. Die moet haar gebroken ruggenwervels weer stabiel maken, legt moeder Karin me uit. Als dat lukt hoeft ze niet geopereerd te worden en blijft ze bewegingsvrijheid houden in haar nek en met haar rug.

Hoe lang moet dat hoofddeksel van pennen en schroeven blijven zitten, vraag ik voorzichtig. Elf weken, antwoordt ze. Ook in de nacht? Ja, ook in bed. Dat betekent dat deze moeder nooit kan liggen en altijd zittend moet slapen. Haar verhaal loopt van de vreugde van Kerstmis naar de lijdensweg in de 40-dagentijd. Als ik haar de bloemen geef, lacht ze weer en geeft ze me mee: pas als je aanvaardt wat er op je weg komt, kun je zelfs in de duisternis van de pijn oprecht glimlachen.

Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 10. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum