Door onze vaste columnist Leo Fijen
Ze behoorden tot de eerste vluchtelingen uit Syrië, nu al meer dan vijftien jaar geleden. Ze vreesden voor hun leven als christenen in een totalitair en dictatoriaal regime.
Ze waren bang voor het geweld van de geheime politie. En ze wisten dat er nog maar één uitweg was: vluchten naar het Westen.
Man, vrouw en twee zoons. Ze lieten huis en haard achter en kwamen met niets in Nederland aan. Daar hebben ze jaren en jaren moeten wachten op veel te kleine kamers in een asielzoekerscentrum waar niemand dood gevonden wil worden.
Ze leefden daar met de voortdurende angst om op het vliegtuig terug naar Syrië gezet te worden. Ik was erbij toen hun zaak behandeld werd door de rechtbank in Utrecht. Ik zal dat nooit vergeten, omdat de humaniteit zo ver te zoeken was.
Ik keek in bange ogen die van pure wanhoop heen en weer schoten en niet wisten hoe ze deze minuten door moesten komen. Deze vluchtelingen van het eerste uur uit Syrië werden gered door hun buren, hun vrienden, hun boekhandelaar en hun pastoor.
Die vertelde de rechter hoe de geloofsgemeenschap als een mantel van Sint Maarten zich over hen ontfermd had.
De boekhandelaar kwam voor zijn werk vaak in Syrië en smokkelde identiteitspapieren voor het gevluchte gezin mee. Want die hadden vader, moeder en kinderen nodig om een asielstatus te krijgen.
De buren gaven hun week in week uit Nederlandse les en vierden Kerstmis met het Syrische gezin. En de vrienden gingen met hen volksdansen en fietsen en kochten een kerstboom voor hen.
Toen de rechter twee weken later uitspraak deed, gaf hij de vluchtelingen de asielstatus. Ze mochten blijven omdat ze genoeg netwerken om zich heen hadden gecreëerd om hier een toekomst op te bouwen.
Vijftien jaar later stromen duizenden vluchtelingen uit Syrië Europa binnen. En steeds weer horen we de vraag: wat kunnen we doen?
Ik heb geleerd van vijftien jaar geleden dat het bij vluchtelingen om de kleine dingen van het leven gaat: koffiedrinken, fietsen, taalles geven en maatjes worden.
In de kleine barmhartigheid zit het grote verhaal van een nieuwe toekomst verborgen, voor ieder mens.
