Soundmixshow 17 november 1985 – 17 april 1989
Bedacht door Henny Huisman groeide de Soundmixshow uit tot een constante kijkcijferhit. Totdat de lijnen knapten. Eerst die bij de PTT en daarna die met Joop van den Ende.
Geen talentenjacht
De Soundmixshow was geen talentenjacht, maar een imitatiewedstrijd waar wel heel veel talenten uit voortgekomen zijn.’ Henny Huisman wil het niet mooier laten lijken dan het is.
Succes heeft vele vaders, maar de makers van Idols, So you wanna be a popstar, Popstars, X Factor, The voice of Holland, of hoe die programma’s ook allemaal heten, hebben zonder uitzondering en niet zelden schaamteloos leentjebuur gespeeld bij pionier Henny Huisman.
Ook kritisch juryvoorzitter Jacques d’Ancona, volgens Huisman ‘de man die de Soundmixshow gehaat en geliefd heeft gemaakt’, zag Jerney Kaagman en Henkjan Smits hem navolgen in Idols en Gordon zich onmogelijk maken in X Factor.
Op televisie
Begin jaren 80 krijgt de jonge Zaankanter Henny Huisman via Joop van den Ende de kans om op televisie te komen. In de zomer van 1983 presenteert hij in de KRO-Zomeravondshow een playbackshow, die wegens bewezen succes in de aansluitende winterprogrammering een eigen plek krijgt.
Een populair onderdeel in de Playbackshow is de ‘TV sound-mixer-test’, waarin kandidaten zingen als hun idool. Het betekende het opstapje naar een professioneel artiestenbestaan voor onder anderen Gerard Joling (Don McLean), Georgie Davis (Stevie Wonder) en Glenda Peters (Randy Crawford). Voor de Playbackshow ontvangt Huisman in 1985 de Gouden Televizier-Ring.
Tegen de verwachtingen in stopt Huisman acuut met dit programma om ruim baan te geven aan de Soundmixshow. De eerste aflevering is op 17 november 1985.
Knappende lijnen
Op 29 januari 1988 schreef de Soundmixshow tv-geschiedenis. De seizoensfinale resulteerde in de grootste telefoonstoring die Nederland ooit heeft meegemaakt. Op hetzelfde moment belden 1,2 miljoen mensen hun voorkeur door voor een artiest, wat bij de PTT de lijnen deed knappen.
Joop van den Ende zou toen gezegd hebben dat dit het beste was wat een tv-programma kon overkomen. Publiciteit kwam er ook uit onverwachte hoek. De Leidse hoogleraar in de psychologische functieleer, W.A. Wagenaar, beweerde in de krant dat er een te grote discrepantie was tussen de tussenstanden die de KRO meldde en de uiteindelijke uitslag.
De imitator van John Denver ging er met de titel vandoor, maar had Whitney Houston niet moeten winnen? Iets soortgelijks zou de KRO overigens in 2004 overkomen bij de verkiezing van De grootste Nederlander, toen Willem van Oranje en Pim Fortuyn om deze titel streden. Het leek erop dat alles wat Henny Huisman dat jaar aanraakte in goud veranderde.
De Surprise Show
Op 11 april 1988 begon hij met de Surprise Show, die hem een paar maanden later prompt zijn tweede Televizier-Ring opleverde. De KRO wilde nog wel verder met de Soundmixshow.
Maar in 1985 had Huisman in Studio al een voorbehoud gemaakt. ‘Ik vind dat je met een programma moet stoppen voordat de formule uitgemolken is. Op het hoogtepunt van het succes. En dan met iets nieuws komen. Het is toch veel beter als mensen roepen: zonde, het had van mij nog zeker wel een jaartje langer gekund. Dan is zo’n programma over twintig jaar misschien weer leuk om herhaald te worden. Ook met die Soundmix ga ik beslist niet te lang door.’
Toch ging de KRO nog een jaartje door, totdat in 1989 de omroep abrupt brak met Joop van den Ende, die een tv-zender wilde beginnen en Henny Huisman in zijn sterrenstal meenam. Die zender mislukte maar RTL nam de inboedel van Van den Ende in 1990 over. Huisman had weinig te kiezen.
RTL speelde op safe en zette hem in als presentator van een nieuwe reeks van de Soundmixshow. De finale werd dat jaar gewonnen door Marco Borsato. Dat dan weer wel.
