Wat deed het krijgen van de oeuvreprijs met je?
“Eerlijk gezegd was ik vooral gefocust op het winnen van de Gouden RadioRing waarvoor we met De Staat van Stasse genomineerd waren. Die oeuvreprijs kwam als een enorme verrassing. Ik merkte dat er meteen een klassiek gevoel naar boven kwam. Ik dacht: wat zou mijn vader dit mooi hebben gevonden! Ik zit al sinds 1986 bij de KRO en heb al die jaren best veel gedaan. Op zo’n moment sta je daarbij stil. Ik ben er trots op dat ik een aantal mooie programma’s heb mogen bedenken en maken die nog steeds bestaan. Ook al wijken ze af van het gemiddelde, zoals Theater van het sentiment. Ik kreeg zoveel leuke reacties na die prijs dat ik een paar dagen op wolken liep.”
Twee jaar geleden verdween je voor twee maanden van de radio wegens hartklachten. Wat voor een impact heeft dat op je gehad?
“Een enorme impact. Ik werkte daarvoor niet-normaal hard en ik leefde ongezond. Ik rookte en ik dronk regelmatig. Ik ontbeet slecht en at tussendoor broodjes bij de benzinepomp. Het was ook gewoon een gestrest bestaan. Tot ik me in één keer niet zo lekker voelde. De dokter stuurde me meteen door naar het ziekenhuis om bloed te laten prikken. Daar kreeg ik een hartaanval. Dat was heel bizar. In een half uur tijd hebben ze twee stents geplaatst om de bloedvaten open te houden. Anderhalve dag later zat ik weer thuis. Maar toen begon het allemaal eigenlijk pas.”
Wat begon er dan?
“Vooral de angst. De doodsangst die ik sowieso al had – die heb ik ook van mijn vader – werd enorm aangewakkerd. Alles wat maar even anders voelde, relateerde ik aan mijn hart. Dus ik zat honderd keer per dag mijn hartslag te meten. Ik ben twee keer met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht omdat ik dacht dat er iets was. Beide keren vals alarm. Mijn hartaanval is inmiddels twee jaar geleden en ik begin er nu eindelijk pas op te vertrouwen dat het redelijk goed met me gaat. Maar ik moet wel mijn leefstijl blijvend veranderen.”
Maak je nu minder werkuren?
“Ik let wel beter op mijn grenzen. Soms ga ik iets later naar mijn werk en ik sla wel eens een vergadering over. Als er klusjes tussendoor komen, zeg ik soms nee. Hoewel ik dat erg vervelend vind.”
Het hele interview leest u in KRO Magazine 14. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Ben Houdijk
