Je reist telkens acht dagen naar een land en laat de kijkers meegenieten van je belevenissen en ontmoetingen met de mensen daar. Maar je noemt het geen reisprogramma?
“Het is ook geen reisprogramma. Fons bij de buren is meer een persoonlijk essay over de landen die ik bezoek. In deze serie zijn dat Portugal, Duitsland, Polen, Frankrijk en Ierland. Het heeft een combinatie van speelse elementen, inhoudelijke zaken en persoonlijke ontboezemingen. Er zit altijd een toeristisch uitje in en ik logeer in een hotel dat iets vertelt over de sfeer in het land. Ik reis met een taxichauffeur die mij onder andere een blik gunt in zijn persoonlijke leven. Natuurlijk kan ik niet in veertig minuten de ziel van een land blootleggen, maar ik kan er wel wat dieper naar kijken. En omdat het geen reisprogramma is en ik niet te veel tijd wil verliezen aan reizen, beperk ik me tot een gebied of streek. In Portugal is dat Lissabon en het platteland eromheen.”
Je bent in je carrière veelvuldig op reis geweest naar het buitenland. Botst dat nooit met je privéleven?
“Wat zou ik zeuren over het vele reizen! Het is een onwaarschijnlijk voorrecht om dit werk te mogen doen. In mijn verslaggeversjaren voor het oude Brandpunt was ik overigens veel en veel meer op reis dan nu. Soms maanden achtereen, van oorlog naar hongersnood, van politieke crisis naar aardbevingen. Ik geloof dat ik in het verleden mijn privéleven wel enigszins heb verwaarloosd.”
Is dat nu anders?
“Zeker. Wat ik voor Fons bij de buren doe is veel overzichtelijker. Ik maak al deze reizen ook oprecht om onze Europese buren beter te kunnen begrijpen. Ik zie het grote belang van een vreedzaam continent. Wie een beetje historisch besef heeft, weet dat nog maar zeventig jaar geleden alles in puin lag.”
Het hele artikel leest u in het KRO Magazine van week 24-25. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Fons bij de buren is vanaf 27 juni elke dinsdagavond om 20.30 uur te zien op NPO 2.
Tekst: Bea Kastrop
