Op een vrijdagavond rijd ik door het Brabantse land, op weg naar Oirschot. Het laatste stuk brengt me langs verlaten boerderijen. Als ik er bijna ben, zie ik voor me een onwaarschijnlijk mooi tafereel. Alsof de lucht in brand staat, alsof de hemel me een teken wil geven. Een oranje gloed kronkelt zich een weg naar de aarde terwijl aan de overzijde alles goud en geel kleurt. Ik zet de auto stil en maak een kruisje. Dat is mijn manier om God te groeten en ook te danken.
Alles wordt tegenwoordig toeval genoemd. Of een speling van het lot. Ik denk dat God tot ons spreekt, juist in de schoonheid van de schepping. En ik denk ook dat het goed is te benoemen wat er op ons pad komt. Als ik dat doe, zie ik eerder de betekenis van mijn leven en ervaar ik intenser dat ik niet aan mijn lot word overgelaten. Ik ben niet de enige die zo leeft. Felie Spooren, de pastoor van Oirschot, doet niet anders. Hij luistert naar het verhaal van mensen en probeert hun mooie en verdrietige momenten te verbinden met God. Zo geeft hij hoop bij geboorte, huwelijk en andere scharniermomenten, zo biedt hij troost bij ziekte, sterven en lijden. Hij schrijft daar columns over en reikt Brabanders zo een taal aan om hun geloof te verwoorden.
Op deze vrijdagavond mag ik de presentatie van een boekje met deze columns inleiden, voor een volle basiliek. Er zijn honderden mensen die geraakt worden door deze herder. Onder meer door het verhaal van een petekind dat voor zijn overleden oom de Alpe d’Huez op fietst en zo de dode een naam en een gezicht geeft. Dit petekind brengt zijn oom tot leven door geld in te zamelen voor de strijd tegen kanker.
De dood is niet het einde, de dode komt tot leven, in onze harten en bij God. Als ik dit verhaal uit het boek teruggeef aan de honderden kerkgangers, komt er een vlinder tevoorschijn. Alsof de dode er zelf bij wil zijn, alsof God juist nu het leven wil. Ik wijs alle aanwezigen op die vlinder en vraag hun: is dit toeval of meer dan dat? Het is doodstil in de kerk. Iedereen ziet nu de vlinder en weet het: een teken van de overkant.
Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 46. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
