Deze zomer kijk ik het geluk diep in de ogen. Voor me zit een bruidspaar dat in de echt verbonden is, eerst door de ambtenaar van de burgerlijke stand, daarna door de dominee. De plaats waar dit allemaal gebeurt is het centrum van Putten.
Sommige bruidsparen zijn al veel langer bruidspaar. Dat zie je en dat voel je. Ze zitten nu voor me, Annemarie in een prachtige trouwjurk, Peter in een zomers trouwpak. De eerste keer dat ik hen ontmoette, was op de hoek van de straat in mijn dorp Maartensdijk. Toen straalden ze al, toen waren ze al verbonden van hart tot hart. Je hoeft niet getrouwd te zijn om te weten dat je voor elkaar bestemd bent. Zij zijn voor elkaar geschapen en bedoeld. Dat is liefde die alle grenzen overschrijdt, die van de geografie en van de denominatie.
Annemarie hoort bij de Oude Kerk van Putten en is protestants van huis uit, Peter is geboren in een katholiek gezin in Maartensdijk. De huwelijksplechtigheid draagt een protestants stempel met een dominee die deze Oude Kerk een menselijk gezicht geeft. Daarom mag ik op het einde een persoonlijk woord spreken, vanuit het katholieke perspectief. Ik dank de dominee en de kerkenraad voor de ruimte die geboden wordt. En ik wens het bruidspaar toe dat ze elkaar die ruimte geven, als geliefden, maar ook als christenen. Dan vertel ik dat katholieken een zintuiglijk geloof hebben dat leeft van rituelen. Dat doen we niet om Jezus te vervangen of naar de achtergrond te duwen, maar omdat we God vaak zo ver weg vinden. Daarom hebben we bijvoorbeeld een kerststal en genieten we van een kerstspel in de kerk.
De bruidegom was ooit kindje Jezus en later Jozef. Hij speelde niet alleen de rol, hij is nog steeds een beetje Jozef. In dit door de paus afgekondigde Jozefjaar gaat het om de waarden van Jozef: dienstbaarheid, trouw, acceptatie en bescheidenheid. Misschien is dat wel het grootste geheim van de liefde: dat je beseft dat het niet om jou maar om de ander draait en dat je in die ander tot bloei kunt komen. Peter heeft als Jozef in Annemarie zijn Maria gevonden. Geluk begint bij de ander en opent het venster naar de Ander.
Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 28/29. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
