Column Leo Fijen: Ajax

Leo Fijen is hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.

Het is het mooiste moment van de dag. Ik zit nog in alle vroegte te ontbijten als ik geschreeuw om de hoek hoor. Altijd eerst de oudste kleinzoon, met zijn goedlachse gezicht en met zijn meer atletische tred. Op enige afstand de jongste kleinzoon, met zijn grote ogen en ongelovige blik. Hij geeft me dan een ochtendkus, gevolgd door de omhelzing van de oudste kleinzoon. Het is steeds weer een feest en het went nooit. Het voelt als een geschenk dat ik om niet heb gekregen. Zomaar, gratis, het rijke gevoel dat ik zelf een schakel in generaties ben.

Voor mij leefden mijn vader en opa’s, na mij en door mij mijn kinderen en kleinkinderen. Het is ook het gevoel dat niet alles van jou afhangt maar dat je gedragen wordt door de generaties en dat je je deel weet van een groter geheel. Dat relativeert en geeft zo veel vreugde. Zeker afgelopen woensdag. Ik hoor hen al weer komen en ik zie hun lachende gezichten. Ze wijzen op hun kleding. Voor één keer niet hun gewone kloffie, maar een shirt van hun favoriete voetbalploeg, Ajax.

Het is de ochtend na de historische avond in Madrid. Ze hebben het niet live gezien, maar krijgen van hun moeder de samenvatting als ze wakker zijn. Dus als Fedde en Sam voor me staan, kunnen ze elk doelpunt beschrijven. Hun vader had me rond middernacht al een berichtje gestuurd. Maar ook mijn zoon liet van zich horen. Dat doet hij niet elke dag, evenmin elke week. Maar als er een moment van wereldgeschiedenis plaatsvindt, zoekt hij me op. Met een berichtje of telefoontje. Dat doet hij ook na die prachtige avond in Madrid. Als er sporthistorie wordt geschreven, zoeken vaders en zonen of dochters elkaar op. Dan is je zoon of je dochter het eerste wat je denkt. En dan kust het blije gezicht boven het Ajaxshirt van mijn kleinkinderen alles tot leven in mijn hart.

Scharniermomenten in je bestaan, ook bij sport, wil je delen met je naasten. Dus heb ik een week geleden ook meteen aan mijn vader gedacht, in de hemel. En was hij door de dood heen ineens heel dichtbij.

Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum

Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 11. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.