Zodra de IS-strijders in 2014 uit een deel van de Syrische stad Kobani zijn verdreven, keert de twintigjarige Dilovan Kiko terug naar de puinhopen van haar stad. Samen met vriendin Biter begint ze in een geïmproviseerd studiootje Radio Kobani. Elke ochtend baant Dilovan zich een weg door het puin en de modder.
Een houvast voor luisteraars
Ze trekt erop uit om overlevenden en teruggekeerde strijders en stadgenoten te interviewen. Radio Kobani brengt de verhalen, het laatste nieuws en niet te vergeten muziek. Radio Kobani is niet alleen een houvast voor de luisteraars, ook voor Dilovan zelf is het een rots in de branding in deze verdwenen wereld. In het jaar dat ze voor de documentaire gevolgd wordt, spreekt ze een audioboodschap in voor het kind dat ze ooit hoopt te krijgen.
Aan mijn ongeboren kind. Ik vertel dit verhaal voor jou … Mijn jeugdvriendin Shirin Hassan viel (tijdens de strijd tegen de IS) in handen van de terroristen. Ze hakten haar hoofd af op het plein van Jarablus en hingen haar op. Op die dag, op dat plein, stierf de menselijkheid voor mij. Haar lach, haar ogen, haar mooie haar … Shirin en ik beloofden elkaar dat als Kobani bevrijd zou worden we weer naar het park zouden gaan om met de jongens te flirten …
2DOC: RADIO KOBANI, DINSDAG 29 NOVEMBER 22.50 NPO 2
Het hele verhaal leest u in KRO Magazine van week 48. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Bea Kastrop, beeld: HUMAN
