Tijs van den Brink: ‘Het geloof staat op een kantelpunt’
De gesprekken in ‘Adieu God?’ veranderen, constateert Tijs van den Brink aan de vooravond van een nieuw seizoen. Maar zijn verwondering blijft. ‘Mensen die ‘gestopt’ zijn met God en zeggen dat ze gelukkiger zijn, die begrijp ik niet.’
Bij de meeste mensen is het geloof met de paplepel ingegoten. Hoe ging dat bij jou?
“Ik kom zelf ook uit een gelovig nest. Veel mensen zouden het zelfs strenggelovig noemen, al heb ik dat zelf nooit zo ervaren. Wel als ernstig en serieus, maar nooit als beklemmend. We hadden geen televisie, maar dat was vooral omdat mijn ouders dat afleidend vonden en ze wilden dat we hard studeerden. Op mijn achttiende mocht ik een tv kopen en die op mijn kamer zetten. Ik weet nog dat ik daar de Engelse bekerfinale op keek. Ik voetbalde zelf ook, bij Sparta Nijkerk. Mijn vader was er niet enthousiast over en is nooit komen kijken. Hij is wel een keer naar de club gekomen omdat ik had verteld dat er veel gevloekt werd.”
Inspireren je gasten je tot een andere geloofsbeleving?
“De Vlaamse psychiater Dirk De Wachter had een goed verhaal. Hij is ervan overtuigd dat we ook om anderen kunnen geven zonder God, dat we onze naasten kunnen liefhebben zonder iets hogers. Dat vertelt hij vol vuur en heel overtuigend. Dat vind ik mooi. Tegelijkertijd vraag ik me af of dat vol te houden is. Lukt dat ook als er niet een God is die tegen je zegt: ‘Hé, niet alleen van jezelf houden, ook van anderen!’”
Bij de meeste mensen is het geloof met de paplepel ingegoten. Hoe ging dat bij jou?
“Ik kom zelf ook uit een gelovig nest. Veel mensen zouden het zelfs strenggelovig noemen, al heb ik dat zelf nooit zo ervaren. Wel als ernstig en serieus, maar nooit als beklemmend. We hadden geen televisie, maar dat was vooral omdat mijn ouders dat afleidend vonden en ze wilden dat we hard studeerden. Op mijn achttiende mocht ik een tv kopen en die op mijn kamer zetten. Ik weet nog dat ik daar de Engelse bekerfinale op keek. Ik voetbalde zelf ook, bij Sparta Nijkerk. Mijn vader was er niet enthousiast over en is nooit komen kijken. Hij is wel een keer naar de club gekomen omdat ik had verteld dat er veel gevloekt werd.”
Inspireren je gasten je tot een andere geloofsbeleving?
“De Vlaamse psychiater Dirk De Wachter had een goed verhaal. Hij is ervan overtuigd dat we ook om anderen kunnen geven zonder God, dat we onze naasten kunnen liefhebben zonder iets hogers. Dat vertelt hij vol vuur en heel overtuigend. Dat vind ik mooi. Tegelijkertijd vraag ik me af of dat vol te houden is. Lukt dat ook als er niet een God is die tegen je zegt: ‘Hé, niet alleen van jezelf houden, ook van anderen!’”
Het hele interview leest u in KRO Magazine 19. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Maarten van der Meer