Column Leo Fijen: In vrede
Leo Fijen was tot november 2019 hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV daarna is hij deels met pensioen gegaan en zal hij als presentator aanblijven en adviezen geven aan de directie op het gebied van levensbeschouwing. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.
Het verdriet komt vaak in drie berichten na elkaar. Eerst is er de mail dat Ad van Leeuwen dood in zijn huis is gevonden. Nog maar heel kortgeleden had ik hem aan de telefoon, deze bevlogen aanjager van de Bijbelvereniging en ook broederlijke adviseur.
Ik ken hem sinds vijf jaar, maar ervaar hem als een broeder en als een voorbeeld. Na zijn pensionering als directeur in de gezondheidszorg van Amsterdam en Amstelveen benutte hij al zijn talenten om het geloof te delen. Voor de vluchtelingen uit Oekraïne regelde hij Bijbels in hun taal, voor mensen in huizen van detentie kwam hij met laagdrempelige boekjes ter inspiratie en voor patiënten in alle ziekenhuizen van Nederland bedacht hij uitgaven ter bemoediging. Voor ouderen in huizen van verzorging was er niets. Hij regelde kalenders in grote letters en zette er 5000 weg, in zijn eentje. En na de ouderen wilde hij iets voor kinderen op basisscholen, boekjes over Kerstmis. Niet moe te krijgen totdat de Schepper hem riep, van het ene op het andere moment.
Nog geen drie dagen later kwam het bericht dat Ton Schulten was gestorven, de kunstenaar uit Ootmarsum die na een zwaar ongeluk het hemels licht had gezien en na zijn herstel alleen nog maar dat licht wilde delen, in talloze kunstwerken. Hij maakte Ootmarsum groot met het licht van de Schepper die voor hem uiteindelijk de deur naar het Hemelse Licht opende. Tot zijn laatste ademtocht wilde hij dat licht schilderen. Nu is hij in dat Licht.
Net als zuster Rupert van de Franciscanessen van Denekamp. Geboren in Duitsland, gewerkt in de katholieke scholen van Tanzania en daar het hele land een geweldig onderwijssysteem gegeven dat tot op de dag van vandaag ook open staat voor moslims. Deze franciscanes vertelde nog maar een paar weken geleden over haar visioen van een wereld die meisjes en vrouwen meer kansen biedt. Tot haar laatste adem was ze er vol van.
En dat is de levensles van deze drie markante christenen voor ons allemaal: leef je visioen tot je laatste snik, geef betekenis aan je bestaan ook in de herfst van je leven en deel het diepe geloof dat God je nooit alleen laat. Dan sterf je in vrede omdat je tot in die laatste adem zo vrij als een vogel was.