Column Leo Fijen: In verwachting
Leo Fijen was tot november 2019 hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV daarna is hij deels met pensioen gegaan en zal hij als presentator aanblijven en adviezen geven aan de directie op het gebied van levensbeschouwing. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.
Ook dit jaar vierden we in onze kerk van Sint Maarten het feest van onze patroonheilige. Het was mooier dan ooit, met twee bedelaars die op zoek waren naar Sint Maarten en samen met heel veel vrijwilligers een lichtgevend paard hadden gemaakt.
Zo trokken ze – vergezeld van honderden kinderen en hun ouders – het park in. Daar wachtte ik als Sint Maarten op de kinderen die allemaal een koekje van de plaatselijke bakker kregen. Maar ze konden die lekkernij alleen maar genieten als ze het eerst deelden.
Pas als je kunt delen, smaakt het eten extra lekker, zo was de boodschap in het park. Dat deden we ook na afloop in de Mantel van Sint Maarten, onze gemeenschapsruimte naast de kerk. Daar deelden we de ervaringen van deze avond die nooit gaat wennen, zeker niet toen vrijwilligers hun eigen verhaal vertelden over het gebrek aan delen.
Het betrof een poging tot inbraak in hun huis, zo vertelde een vrouw. Met een koevoet was maar liefst 19 keer geprobeerd de woning binnen te dringen. Geen wonder dat ze die avond de slaap niet kon vatten en luisterde naar elk verdacht geluid. Daarop vertelde een andere vrijwilliger haar verhaal over het vermoeden van inbraak. Ze kwam thuis en vond het verdacht dat er licht brandde waar dat nooit het geval was. Ze vertrouwde het niet en ging op zoek naar de insluiper in haar huis. Elke kast en iedere kamer controleerde ze. Nergens was ook maar een spoor van inbraak te vinden. En toch had ze het gevoel dat ze niet alleen was. Daarom ging ze nog eens op inspectie uit, weer zonder resultaat. Hoe kon ze nou het gevoel hebben dat ze niet alleen was in haar eigen huis?
Korte tijd later kreeg ze het antwoord van Moeder Natuur. De avond dat ze een vermoeden van inbraak had en op zoek naar sporen van een insluiper ging, was er een heel andere insluiper die ze niet vermoed had, maar waarvoor ze God op haar blote knieën dankte. Die avond, meer dan tien jaar geleden, bleek ze al zwanger van haar dochter. En zo kregen de verhalen van vrijwilligers op de avond van Sint Maarten toch de enig echte uitkomst: dat je je leven deelt met je dochter, vanaf het eerste begin in de baarmoeder.