Sophie Hilbrand: ‘Liefde zou een kunstwerk moeten zijn’

In Liefde is... onderzoekt Sophie Hilbrand hoe het komt dat ene relatie slaagt en de ander niet, waar mensen tegenaan lopen en wat zij voor elkaar overhebben. ‘Ik vond het vroeger allemaal heel ingewikkeld, wat een gedoe.’

De liefde. Het mooiste wat er bestaat, maar ook confronterend, grillig en meedogenloos. Toch heb je liefde nodig voor een goed leven, aldus psychiater Dirk de Wachter die er in de vijfdelige serie zijn licht over laat schijnen. Sophie Hilbrand kent alle facetten. Vooral als twintiger maakte ze alle kanten mee. Voordat ze verliefd werd op acteur Waldemar Torenstra, met wie ze inmiddels twaalf jaar samen is.
“Laatst was ik op reis met twee meisjes van in de twintig, die het de hele tijd over hun relatie hadden en het allemaal niet zeker wisten. Opeens realiseerde ik me dat ik daar vanaf ben. Die twijfel is zo vermoeiend. Ik was er heel goed in: ik werd tot over m’n oren verliefd en als de hevigste verliefdheid wegebde en het een relatie werd, vroeg ik me af wat ik nou eigenlijk aan het doen was. Het was een periode waarin alles goed moest gaan en daar was ik hard mee bezig. Mijn dagboeken uit die tijd gaan niet over wat ik voelde, maar over wat ik allemaal deed. Opzij, húp en door, dat gevoel. Dat je in een relatie elkaar steunt en om hulp mag vragen, kwam niet in me op. Ik regelde het zelf wel. Dat getwijfel of ik de juiste partner had, me kwetsbaar opstellen in een relatie, ik vond het allemaal heel ingewikkeld. Wat een gedoe.”

Wat heb je opgestoken van Liefde is…?

“Het leerde me dat het slagen van een relatie voor een groot deel geluk is. Zoals psychiater Dirk de Wachter zegt: ‘Een goede relatie schrijven we op ons conto, alsof het een verdienste is. Maar het is ook een kwestie van mazzel.’ Daarnaast werd me duidelijk dat liefde niet maakbaar is. Je hebt er wél veel invloed op. Hoe de relatie gaat, heeft heel erg te maken met jezelf. Of je hart een beetje opengaat, of je lief bent en aandachtig. Het gaat ook over niet al je frustratie op de ander projecteren, maar je eigen rol zien. Je bent zelf verantwoordelijk. Als je iets vervelend vindt van de ander, kun je daar stilletjes over mopperen, maar je kunt ook zeggen: ‘Zou je alsjeblieft…’ of: ‘Ik zou het fijn vinden als…’ Verwijt je iemand iets of vraag je iets? Dat is een groot verschil. Ik ben zelf van nature niet zo’n grote prater, in mijn relatie moet ik daarop letten.”

Heeft de liefde voor je kinderen de liefde voor Waldemar beïnvloed?

“Die is intenser geworden, denk ik. Ik vind het ontzettend leuk om hem als vader te zien en samen de opvoeding te doen. We zijn als gezin op reis geweest. Een keer twee maanden en nog een keer zes weken. Periodes waarin je heel erg aan elkaar klit. Ik vond het verschrikkelijk dat het afgelopen was en iedereen weer zijn eigen weg ging. De kinderen, wij als gezin, dat is toch waar het om draait.”

Het hele interview leest u in KRO Magazine 50. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Liefde is… start donderdag op NPO 1 om 20.25 uur. 

Tekst: Deborah Ligtenberg