Simone Weimans: “Simoontje bij het Journaal, dat verzin je niet!”

Als scholiere uit Rotterdam maakte Simone Weimans al brutale reportages voor de radio. Zó brutaal dat er zelfs Kamervragen over kwamen. Sindsdien wist ze wat ze wilde: journalist worden. “Ik had nooit verwacht dat ik bij hét Journaal terecht zou komen.”

Het is niet te merken dat Simone Weimans er al een hele werkdag op heeft zitten als ze de vergaderzaal van de NOS binnenkomt. Om vier uur ’s ochtends ging haar wekker en zelfs na het laatste ochtendjournaal van die dag is ze nog fris en vrolijk. “Dat vroege opstaan, daar wen je echt aan hoor.” Sinds 2011 is ze een van de vaste gezichten van het Journaal.

Simone, je bent geboren in Rotterdam, maar dat kun je helemaal niet horen?

“Dat is er na al die jaren uitgesleten. Toen ik naar Amsterdam verhuisde deed ik via de universiteit een radiocursus. Ik dacht dat ik heel normaal sprak, tot ik voor het eerst mijn stem op een bandje hoorde: Soo, kommie uit Rotterdam? Ik had dat helemaal niet door, maar het is ook niet zo dat ik bewust netjes ben gaan praten. Als ik met vrienden in Rotterdam ben merk ik wel dat ik vrij snel mijn Rotterdamse tongval terugkrijg.”

Heb je nog een beetje een Rotterdams hart?

“Ik realiseerde me laatst dat ik al langer in Amsterdam woon dan in Rotterdam. Ik was toevallig in Rotterdam op de dag dat Feyenoord kampioen werd. Toen voelde ik me toch echt een Rotterdammer. En ik ben niet eens een grote voetbalfan, ik kan Dirk Kuijt nog net van Giovanni van Bronckhorst onderscheiden, haha.”

Wat was de droom van de kleine Simone Weimans?

“Ik wilde altijd al de journa­listiek in. Toen ik een jaar of twaalf was kwam ik via ouders op school in contact met makers van Schuur­papier, een legendarisch jeugdprogramma van de VARA. Je kunt het een beetje vergelijken met het televisieprogramma Rambam. Samen met een ervaren programmamaker gingen we op pad om reportages te maken. Bijvoorbeeld over de demonstraties tegen het bezoek van de paus in Utrecht. Dat liep
toen helemaal uit de hand en wij renden daar tussen rookbommen en de ME.

Of we legden uit hoe je met een strippenkaart kon frauderen in de bus en metro. Heel simpel, door zeep op de kaart te smeren. Daar zijn toen nog Kamervragen over gesteld, want men vond dat de VARA jonge kinderen aanzette tot criminaliteit. Toen realiseerde ik me dat je met een microfoon in de hand bijzondere dingen meemaakt en ook interessante mensen tegenkomt.”

Radio is je eerste liefde. Waarom ben je overgestapt naar televisie?

“In de vijftien jaar bij de radio heb ik veel dingen kunnen doen: redactie, verslaggeving en presenteren. Voor de VARA en de NTR heb ik ook een paar kleine dingen op televisie gedaan. Toen er een vacature voor een presentator bij NOS op 3 kwam, heb ik een screentest gedaan. Ik ben het niet geworden maar ik mocht nog wel een keer een test doen voor het ‘gewone’ journaal. Ik had nooit verwacht dat ik bij hét Journaal terecht zou komen. Simoontje Weimans uit Rotterdam die het journaal presenteert, dat verzin je niet!”

Het hele artikel leest u in KRO Magazine 41. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Carmen Fernald