Met knikkende knieën liep Pepijn Crone (37) ooit als stagiair over de redactie van het NOS Journaal. Nog geen jaar later was hij een van de gezichten van het Jeugdjournaal en inmiddels is hij ruim twee jaar presentator bij RTL Nieuws. Net als in zijn periode bij het Jeugdjournaal combineert hij de functie van presentator met die van verslaggever.
Dat is op dit niveau niet gebruikelijk…
“Ik werkte hiervoor vier jaar als verslaggever voor RTL Nieuws en dat wilde ik er graag bij blijven doen. Ik vind het ook heel mooi om het land in te gaan en mensen te interviewen die direct met met nieuws te maken hebben. Ik houd van die twee kanten. Als presentator zit ik veel op de redactie en heb ik een vinger in de pap bij het maken van inhoudelijke keuzes. Als verslaggever ben ik de vooruitgeschoven post en kan ik me helemaal focussen op een onderwerp. Omdat ik dat bij het Jeugdjournaal ook altijd zo heb gecombineerd wist ik hoe fijn ik het vind.”
Je vertelde eens dat je ook van die combinatie houdt omdat je hoopt verder te groeien als journalist. Ben je daar zo bewust mee bezig?
“Ja en mijn collega’s ook. In deze tijd kun je online continu het laatste nieuws volgen, ook op onze site. Dan vind ik dat wij om halfacht echt iets moeten toevoegen. Wij moeten de diepte in, duiding bieden: wat betekent dit nieuws voor de kijker? Dat is een duidelijke ambitie van ons. In het nieuws ging het ’t laatste jaar bijvoorbeeld vaak over de afschaffing van de dividendbelasting. Ik vind dat een ingewikkeld onderwerp. En ik denk de gemiddelde kijker ook. Wij moeten dus helder maken wat die dividendbelasting is en dat kon ik vier jaar geleden nog niet goed. We namen daar in de studio ook de moeite niet voor. Tegenwoordig wel. Dat voegt echt iets toe: voor een groot scherm staan en met behulp van graphics uitleggen wat het is. Die reflex om de kijkers in zulke zaken mee te willen nemen, zit nu veel meer in ons systeem.”
Het hele interview leest u in KRO Magazine 39. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Ernest Marx
