Jan Kooijman: ‘Het was een gemoedelijk schooltje’
Groen, links en vrij. Zo omschrijft Jan Kooijman (36) zijn middelbare school: de Havo voor Muziek en Dans, een vooropleiding voor het Rotterdams Conservatorium en de Rotterdamse Dansacademie. Waarom hij voor deze school koos? “Ik had het niet naar mijn zin op de basisschool, omdat ik werd gepest. In groep 8 ging ik op zaterdag en woensdagmiddag naar de voor-opleiding voor de Havo voor Muziek en Dans, waar ik dansles kreeg. Daar had ik wél veel vriendjes en vriendinnetjes. Zij gingen allemaal naar die havo, dus ik wilde er ook naartoe – ondanks het vwo-advies dat ik kreeg.” Hij noemt het ‘de beste keuze uit mijn jeugdige leven’.
Jan: “Ik denk dat ik verzopen was in zo’n leerfabriek. Nu zat ik op een klein, gemoedelijk schooltje met geloofsgenoten en fijne docenten die we bij de voornaam mochten noemen. Iedereen vond elkaar aardig en niemand werd gepest. Dat ik later danser wilde worden, daar was ik nog helemaal niet mee bezig. Ik vond die school en kinderen gewoon leuk.” Vooral aan het derde jaar heeft hij goede herinneringen. “We waren een jaar of vijftien, echte pubers. Ik zat met verschillende kinderen in de klas: alto’s, skaters, hiphoppers. Het was best een bende, maar wel een superleuke bende. We organiseerden dagtrips en hadden school- en klassenfeesten; schuifelen op Laura Pausini, in de kleedkamer ‘truth or dare’ spelen. Het was één grote spannende ontdekkingstijd.”
Ajouad El Miloudi: ‘Ik gooide er eerst met de pet naar’
Ajouad (30) zat op het Sint-Nicolaas-lyceum in Amsterdam-Zuid. Ajouad: “Een volkse school in een chique buurt. De leerlingen waren een mix van witte kakkers en kinderen met een migratie-achtergrond.” De eerste twee jaren van de havo moest hij erg wennen. “Ik had moeite met de overstap naar de middelbare school. Acht jaar lang zat ik in dezelfde klas, met vertrouwde gezichten om me heen. Hier kende ik bijna niemand, dat vond ik zwaar.” De strubbelingen hadden ook een weerslag op zijn schoolprestaties. “Ik gooide er met de pet naar. Ik was totaal niet gemotiveerd, had geen zin om te leren. Met de hakken over de sloot ging ik over.”
In 3 havo kwam daar verandering in. “Mijn wiskundeleraar, meneer De Winter, zei tegen me: ‘Je bent een slimme jongen, ik vind het zo zonde hoe je je school aan het verpesten bent.’ Blijkbaar was dat een wake-upcall, want toen heb ik mijn discipline aangescherpt en ging ik als een trein. Ik maakte braaf mijn huiswerk, ging serieus leren en haalde goede cijfers. Ik voelde me helemaal thuis op die school en had het enorm naar mijn zin. Ik ben zelfs cum laude geslaagd!” Ook maakte hij er zijn eerste stappen als verslaggever. “Voor stichting Edukans reisde ik als ambassadeur van onze school naar Peru af om er verslag van te doen. Zo is mijn liefde voor het televisiewerk begonnen. Ja, ik heb heel wat aan mijn middelbare school te danken.”
Anita Witzier: ‘De mooiste tijd van mijn jonge leven’
Net als Jan had ook Anita Witzier (55) het de eerste jaren moeilijk op haar middelbare school in Schoonhoven. “Omdat ik werd gepest door een groepje meiden. Ze scholden me uit, liepen me achterna of duwden me zelfs een keer met fiets en al van de dijk. Op een dag was ik het zo zat dat ik tegen ze riep: ‘Kappen nou!’ Daarna is er nooit meer wat gebeurd en heb ik een ongelooflijk fijne schooltijd gehad.” Ze ging met plezier naar school. “Ik had een leuke vriendenclub, vond leren en boeken lezen leuk, ging stappen en had mijn eerste grote liefde. Het was de mooiste tijd van mijn jonge leven.”
De dierbaarste herinneringen heeft Anita aan 5 en 6 vwo. “Omdat je dan al wat ouder bent en bewuster met dingen bezig. Je gaat regelmatig uit, weet wat meer van de wereld en het leven. Maar ook: iedereen zit in hetzelfde schuitje en heeft dezelfde angsten.” Haar favoriete vak: “Geschiedenis, vanwege de verhalen.” Over een van haar geschiedenisleraren heeft ze nog wel een anekdote. Lacht: “Ja, meneer Kuiper! Wij konden als klas totaal niet met hem door een deur; we haatten elkaar echt. Toen we hem het jaar erop weer kregen, was het eerste wat hij zei: ‘Oh nee, niet jullie weer?’ Wij reageerden enorm verbaasd; had hij ook een hekel aan ons? We hebben toen een goed gesprek gehad en daarna een ontzettend leuk jaar met hem gehad.”
Dit artikel komt uit KRO Magazine 42. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
De reünie is vanaf donderdag 2 november wekelijks om 20.30 uur te zien op NPO 1.
Tekst: Vanessa Vunderink
