In ‘De stamhouder’, naar de biografie van Alexander Münninghoff, speel je de rol van zijn oudere vader, die tijdens de oorlog bij de SS zat. Kende je het boek?
“Nee, ik ben het meteen gaan lezen toen ik werd gevraagd. Een ongelooflijk verhaal dat je vanaf het begin af aan grijpt. Ik heb het in één ruk uitgelezen.”
Wat maakt voor jou zo’n rol interessant?
“Het is heel makkelijk om zo iemand van de SS te veroordelen. Maar ik vind het altijd mooi om voelbaar te maken hoe zo’n man tot zijn daden komt. Vaak zit daar een veel genuanceerder verhaal achter, ook hier. Waarom maakt iemand een bepaalde keuze? Als acteur ben je een beetje de advocaat van het personage. Dat is elke keer weer een uitdaging. Je kunt deze Münninghoff zien als de klassieke slechterik, maar in mijn ogen is hij ook slachtoffer van zijn tijd en de omstandigheden.”
Je hebt tientallen theater-, tv- en filmrollen gespeeld: wat is nu de ultieme Marcel Hensema-rol?
“Deze in De stamhouder is er zeker een. Ik vind rollen waarbij humor en gevaar dicht bij elkaar liggen altijd leuk. De lach en de traan. Je hebt van die periodes in je leven dat je wordt getypecast. Een tijd lang was ik de slechterik, ook werd ik een periode veel gecast als homoseksueel. Het zijn wel vaak serieuzere rollen. Maar ik heb ook een andere kant. Ik ben nu een comedy aan het opnemen met Diederik Ebbinge. Eigenlijk vind ik niks leuker dan dat, het is ook wat ik in het theater met mijn solovoorstellingen doe.”
Het hele interview leest u in KRO Magazine 4. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Bram de Graaf
