Ben je opgegroeid met muziek?
“Ja, in een klassiek gezin, waar klassieke muziek de hoofdmoot was. Ik hield daar niet van. Al die zware stukken zijn voor een kind niet leuk. Deprimerend vond ik het.”
Welke rol speelt muziek als jij je niet goed voelt?
“Een grote. Ik rij scooter, door weer en wind verplaats ik me op dat ding. Als ik naar huis rij, denk ik na over wat ik straks wil opzetten. Als ik een rotdag heb gehad of het allemaal niet meer zo goed weet, dan wordt het Ramses Shaffy. Of Carol King, iets waarbij je toe kunt geven aan dat gevoel. Óf het is een vrolijke dag en dan verheug ik me erop om lekker tekeer te gaan op Bruce Springsteen en door de kamer te dansen.”
Wat is jouw evergreen?
“Jaaa, dat is toch wel No 7 van Julien Clerc. Het hele album gewoon. Ik was zó verliefd op die man. In fonetisch Frans zong ik alles mee. Ik heb ook brieven aan hem geschreven. ‘Julien Clerc, Frankrijk’, heel gek dat die altijd terugkwamen. Nog steeds vind ik hem te gek. Mijn man lacht me uit. Die houdt van Led Zeppelin en Jimi Hendrix, wat ik trouwens ook lekker vind op z’n tijd. Maar Julien, dat is een liefde die blijft.”
Het hele interview leest u in KRO Magazine 47. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Deborah Ligtenberg
