Wat maakt het leven in Zweden zo mooi?
“Wat ik heel belangrijk vind, is dat het leven daar veel meer buiten gebeurt. Ik wil dat mijn kinderen leren dat je de hele dag buiten kunt spelen, klimmen in bomen en klauteren op de rotsen. Als kind was ik erg onder de indruk van het boek Ronja de roversdochter. Een meisje met wild haar dat zich staande houdt tussen al die rovers. Ze rijdt op een paard zonder zadel, weet hoe ze een kampvuur moet maken en slaapt in een grot. Wij hebben onze oudste dochter haar naam gegeven. Dat wilde en avontuurlijke hoop ik mijn
kinderen mee te geven.”
Heel anders dan in Nederland?
“Dat lukt in Nederland minder goed, we hebben hier wel een tuintje maar we wonen aan een drukke weg. In Zweden zitten we verlaten in een bos. En ik vind het ook leuk dat de kinderen bepaalde Zweedse tradities meekrijgen.”
Wat zijn die typische Zweedse tradities?
“Midzomer, de langste dag, dan loopt iedereen met een bloemenkrans in het haar. Er wordt veel gezongen en mensen dansen rond een paal. In augustus wordt het kreeftenseizoen ook heel groots gevierd. Er worden dan overal vlaggetjes opgehangen met kreeften.”
Waar moet je aan wennen als je na een lange tijd weer in Zweden bent?
“Wij wonen op een eiland, Gotland, alles gaat heel langzaam. Ze hebben daar echt geen haast. En in de wereld waarin ik leef, met televisie, film, musical en muziek, gaat alles heel snel. Ik heb in Zweden wel anderhalve week nodig om van de vijfde versnelling terug te schakelen naar z’n één.”
Het hele interview leest u in de Zweden-special van het KRO Magazine, editie 28-29. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Carmen Fernald
