Ik Vertrek-stel Henk en Nies: “In Duitsland hebben we vrijheid gevonden”

Twee jaar geleden deden Henk en Nies Vreekamp mee aan Ik vertrek. Henk droomde al jaren van een leven in het buitenland, maar zijn vrouw wilde er niks van weten. Totdat ze een oud schoolgebouw in het Oost-Duitse Mücheln tegenkwamen.

“Hier wil ik wel oud worden”, zegt Nies meteen als ze het oude schoolgebouw in Mücheln, Oost-Duitsland ziet. Op een veiling koopt Henk het enorme pand, bestaande uit een lerarenwoning en een aantal klaslokalen. Het is het begin van een grootscheepse verbouwing die Henk in zijn eentje aanpakt.

Hoe vergaat het jullie daar?

“Het leven is hier goed, maar wij gaan weer verhuizen. Het was een moeilijke beslissing omdat we veel bloed, zweet en tranen in het huis hebben gestopt. De omstandigheden dwingen ons om dichter bij de familie te gaan wonen. Toen wij vertrokken heeft mijn vrouw de zorg voor haar moeder overgedragen aan haar broer. Hij is dit voorjaar over­leden en daarom willen we dichterbij Nederland gaan wonen. We vinden het wel heel erg om deze omgeving
te verlaten.”

Wat maakt het leven zo mooi in Mücheln?

“Het zit in dingen die ik van tevoren niet had verwacht. Wij hebben echt waanzinnige zomers hier met prachtig weer. En natuurlijk de rust en de ruimte. We wonen een paar meter van een meer met een mooi strand, dat is onze achtertuin. Aan het meer zitten vijfhonderd broedparen bijeneters. Als die in Nederland worden gezien, lopen alle vogelaars uit.”

In Ik vertrek zien we hoe je het pand zelf verbouwt. Is het klaar?

“Het huis is nog niet helemaal klaar, daarvoor is het veel te groot. Maar op televisie werd het afgeschilderd als een bouwval. Nou, dat is het niet. Het is een schitterend gebouw met muren van 60 centimeter dik, heel solide dus. Maar de tand des tijds knaagt aan ons allemaal en zeker ook aan dit huis. Leidingen, elektra, het dak, bijna alles moest worden vernieuwd.”

Het hele interview leest u in de Duitsland-special van het KRO Magazine, editie 32-33. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Carmen Fernald