Hoe vond je dat om te spelen?
“Vooral de scènes met Anniek Pheifer, die mijn ex-vrouw speelt, waren fijn omdat we een voortdurende strijd hebben met elkaar. Dat was heftig. Er zijn ook kinderen in het spel, twee pubers en een bijna-tiener. Pas toen ik de afleveringen terugzag, viel me op hoe wij als de ouders alleen maar met onszelf en elkaar bezig waren en hoe de kinderen daarvan de dupe zijn. Als acteur ben je bij het draaien vooral op jouw eigen scènes gefocust. Het totaalplaatje krijg je pas mee als je het later in zijn geheel terugkijkt. Dat is tekenend voor zo’n vechtscheiding in het echte leven.”
Uit wat voor een gezin kom jij zelf?
“We waren thuis met zijn vieren. Vader, moeder, mijn zes jaar jongere broertje en ik. Mijn vader werkte als salesmanager voor een biochemisch bedrijf. Vanaf mijn vijftiende woonden we vanwege zijn werk ook nog even in Duitsland. Ik herinner me dat als de leukste periode uit mijn jeugd, vooral toen ik de taal eenmaal onder de knie kreeg en ik vriendjes had gemaakt. We woonden in Freiburg in het Zwarte Woud. In mijn herinnering was het daar altijd mooi weer en in mijn hoofd heb ik daar wel vier zomers meegemaakt. Terwijl we daar in werkelijkheid maar een jaar waren.”
Je bent vaak gecast voor zachtmoedige en een beetje sullige types. Voel jij je in zulke rollen het prettigst?
“Dat is wel lang zo geweest. In dat soort rollen kun je als acteur ook een deel van je eigen onzekerheid kwijt. Misschien heb ik me daarom ook nooit zo thuis gevoeld in een stoere mannenrol. Die krijg ik gewoon niet voor elkaar. Ik geloof mezelf dan niet en vind zo’n rol uiteindelijk vooral grappig, wat meestal juist niet de bedoeling is. Ik vind het sowieso leuker als er nog een beetje humor in zit. Dat is bijvoorbeeld ook het geval in Hoe mijn keurige ouders in de bak belandden. Het onder- werp is tragisch. Zeker ook voor de kinderen. Maar tegelijk is het heel geestig om te zien hoe twee ex-geliefden de strijd met elkaar aangaan en heel primair op elkaar reageren. Dat maakt zo’n rol voor mij extra leuk om te spelen.”
Het hele interview leest u in KRO Magazine 15. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Ernest Marx
