Gerard Ekdom: ‘Mijn gevoel laat me nooit in de steek’

'Mijn gevoel laat me nooit in de steek' zegt Gerard Ekdom over het maken van keuzes. Afgelopen oktober maakte Gerard Ekdom (37) de overstap van 3FM naar NPO Radio 2. Een ingrijpende beslissing voor de radio-dj, die nu een ochtendshow presenteert. ‘Ik heb een heel ander leven gekregen.’

Sinds dik drie maanden krabt Gerard Ekdom zich doordeweeks rond een uurtje of tien ’s avonds geregeld achter zijn oor wanneer hij beseft dat hij toch echt eens naar bed moet. Hij is altijd al een avondmens geweest. Toch liet hij zich verleiden om bij NPO Radio 2 de ochtendshow te presenteren.

Na zeventien jaar nam hij afgelopen jaar afscheid van zijn geliefde 3FM. ‘Het was wel wennen. Ik kreeg een heel ander leven. Niet alleen qua zender, maar ook qua levensstijl. Voorheen hadden mijn vrouw Nicole en ik tijd voor elkaar als onze jongens om half negen in bed lagen. Het gebeurde ook regelmatig dat ik nog tot half twee achter mijn computer zat te rommelen of naar nieuwe releases luisterde. Heerlijk. Dat kan dus niet meer.’

Ook kan Ekdom ’s ochtends zijn kinderen niet meer naar school brengen. Maar daarmee zijn de voornaamste keerzijden van zijn overstap ook wel opgesomd. ‘De eerste keren dat mijn wekker om half vijf ging, zal ik niet snel vergeten. Daar moest ik even doorheen. Maar verder heb ik geen seconde spijt gehad van mijn beslissing en ook muzikaal zit ik bij Radio 2 op mijn plek. Ekdom in de ochtend is elke ochtend weer een feestje.’

Betrek je veel mensen bij het nemen van zo’n grote beslissing?

‘Nee. Ik ga altijd op mijn eigen gevoel af. Een jaar voordat ik uiteindelijk ja zei, werd ik al voorzichtig gepolst door Radio 2. Ik heb toen bedankt. Toch bleef het door mijn hoofd spoken. Vervolgens begon 3FM een beetje te veranderen, ging zich op een jonger publiek richten. Tegelijkertijd werd Radio 2 wat frisser en dat trok mij wel. Daarbij heb ik met mijn programma’s altijd een beetje in de luwte gezeten, in de middag of tussen negen en twaalf. Ik had nooit de ochtend of latemiddagshow gedaan. Natuurlijk is Nicole ook heel belangrijk bij zo’n besluit, want haar leven verandert er ook door. Dus ik heb haar zeker gevraagd wat zij ervan zou vinden. Ze zei: “Jij kunt dat. Zo’n ochtendshow gaat jou lukken.” Toen dacht ik: we gaan ervoor!’

Sinds een jaar ben je ambassadeur van Stichting ALS Nederland. Hoe is dat zo gekomen?

‘In een tv-interview met Peter van der Vorst sprak ik over mijn moeder die de spierziekte ALS had. Ik kreeg een mail van iemand die de uitzending had gezien en de middag ervoor te horen had gekregen dat hij zelf ALS had. Het maakte indruk op me. Ik heb teruggemaild en hem heel veel sterkte gewenst. Op zo’n moment weet je nooit de juiste woorden te vinden, dus ik schreef ook dat ik me wilde gaan inzetten voor Stichting ALS Nederland. De slimmerd heeft mijn mail gelijk doorgestuurd naar de stichting, die contact met me opnam. Ik dacht: nu moet ik het doen ook. Ik durfde heel lang niet.’

Waarom niet?

‘Ik kon de confrontatie niet aan. Het beeld van mijn zieke moeder kwam steeds naar boven. Ik heb gezien wat een onmenselijke lijdensweg ALS is. Toen mijn moeder de diagnose kreeg, hadden we nog nooit van die ziekte gehoord. Vervolgens zagen we haar langzaam aftakelen. Op het einde kon ze alleen nog maar met haar ogen knipperen.’

Heeft de rest van het gezin een stem gehad in haar keuze om er uiteindelijk zelf uit te stappen?

‘Nee. Dat heeft ze helemaal zelf beslist. Eerst zei mijn moeder: “Als ik niet meer kan lopen is het voor mij afgelopen.” Maar het is heel menselijk om je grens te verleggen. Op een gegeven moment kon ze niet meer lopen en stelde ze het toch weer uit. Dat is een soort overlevingsdrang. Uiteindelijk ging het zó slecht met haar, dat de volgende stap misschien verstikking zou zijn. Nu had ze het nog zelf in de hand. Ze was zeker van haar besluit, maar tot het laatste moment zag ik ook de ontzettende pijn in haar ogen om ons te moeten verlaten. Dat vergeet ik nooit meer. Het is bijna elf jaar geleden.

Ik heb het wel een plek gegeven, maar ik mis haar nog elke dag. Ze heeft mijn kinderen nooit gezien en toen ik met Nicole trouwde was ze er ook niet. Toch heb ik het gevoel dat ze op zulke belangrijke momenten over mijn schouder met me meekijkt. Bij grote beslissingen in mijn leven ga ik altijd even bij haar langs.’

Heb je jouw overstap naar Radio 2 ook met haar besproken?

‘Ja. Ze was niet de doorslaggevende factor hoor, haha. Het klinkt misschien heel zweverig, maar ik wil dan toch even met haar praten: “Hoi ma, ik heb het gevoel dat ik iets anders moet gaan doen. Ik kom het je maar even vertellen. Het voelt gewoon goed en ik weet dat jij gezegd zou hebben: “Dan moet je het doen.” Mijn gevoel heeft me nog nooit in de steek gelaten.’

Heb je nooit een keuze gemaakt die verkeerd uitpakte?

‘Ik ben een keer eerder getrouwd geweest. Dat duurde drie maanden. Achteraf gezien maak je weleens keuzes in je leven waarvan je denkt: waarom? Maar ik was in die tijd een compleet andere vent. Ik was heel onzeker en liet me leiden door haar. Ik dacht dat ik thuis helemaal mezelf was en op mijn werk niet. Het bleek juist andersom te zijn. Ik liep thuis op mijn tenen.

Toen ik dat inzag, was dat wel een openbaring voor me. Ach, alle keuzes die je maakt in het leven zorgen ervoor dat je een bepaalde bagage krijgt. Ze vormen je als mens. Het was een goede keuze om bij mijn ex weg te gaan, anders had ik Nicole misschien niet leren kennen. Kiezen voor een leven met Nicole is de beste keuze die ik ooit heb gemaakt.’

Wilde je altijd al kinderen?

‘Ja. Hoewel de eerste sneller kwam dan de bedoeling was. Niet erg. Dan ben je een lekker jonge vader. Ik ben 37 en heb een zoon van tien en een van acht. Dat vind ik fijn. Het vaderschap is niet iets wat je op een presenteerblaadje krijgt. Je moet er je best voor doen. Ik hoor van Nicole dat ik een goede vader ben, dus daar ga ik dan ook graag vanuit. Ik ben gek op ze en ik vind het heerlijk om bij ze te zijn. Wat dat betreft zit ik nu ook qua werk in een prettige fase, omdat ik besloten heb om naast mijn radiowerk voorlopig geen televisieprogramma’s te presenteren.’

Het werd te veel?

‘Op een gegeven moment zat ik bij 3FM en deed ik op tv Toppop3 en Join the beat kwam er ook nog bij. Radio leek bijzaak te worden. Dat wilde ik niet. Ik was ook altijd maar aan het werk. Ik was nooit thuis. Op een gegeven moment was ik met mijn gezin op vakantie en bedacht ik dat ik maar eens met een aantal dingen moest stoppen en me vooral lekker op radio moest richten. Dat maakte me gelijk rustiger in mijn hoofd. Ik voelde me gelukkiger en kreeg weer extra veel zin om radio te maken. Ik ben nu dus in alle opzichten een gelukkig mens.’

Paspoort

Naam: Gerard Ekdom

Geboren: 26 maart 1978, Utrecht

Privé: Getrouwd met Nicole. Ze hebben twee zoons, Lennon (10) en Lewis (8)

Carrière: Debuteert als radio-dj bij het lokale Radio De Bilt. Werkt kort bij Stadsomroep Utrecht en verkast in 1998 naar 3FM. Van 2001 tot 2010 presenteert hij daar Arbeidsvitaminen en daarna vijf jaar lang Effe Ekdom. In het weekend heeft Ekdom programma’s als Ekdom in de nacht en Ekstra weekend. Ekdom zit voor 3FM Serious Request acht keer in het Glazen Huis en op tv presenteert hij de programma’s Fort Boyard, Toppop3 en Join the beat. In 2015 stapt hij over naar NPO Radio 2. Hij is nu elke werkdag te horen met Ekdom in de ochtend.