Frits Wester: ‘Ik kan heel goed lummelen op mijn zeilschip’

In de zomer is het niet de politiek, maar de wind die Frits Wester (57) bezighoudt. Zodra Den Haag met reces gaat, zit de politiek verslaggever op zijn zeilschip in Friesland. ‘Bij windkracht 5 begint het past echt.’

Wat betekent zeilen voor jou?

“Zeilen betekent vrijheid. Waar we op dat moment ook zijn, ik kan overal aanmeren en overnachten. Dat kan in een mooie jachthaven zijn, maar ook aan de oever van een meertje, helemaal alleen met alleen maar weilanden om je heen. Dat je overal kunt overnachten, vind ik fantastisch. Dat kan in Nederland alleen nog op het water. Daarnaast is zeilen stoeien met de elementen en lekker buiten zijn. Het is voor mij ook een sociale bezigheid, ik neem graag familie en vrienden mee aan boord. Soms hebben we goede gesprekken, soms zeggen we een uur lang niks: allebei waardevol. Ik zeil niet graag alleen, dan begin ik na een kwartier al tegen de mast te praten. Wat ik ook heel goed kan: lummelen op mijn schip. Daar hoef ik niets, lees ik mijn mail niet en alle klusjes kunnen wachten tot morgen. Ik kom er echt tot rust.”

Wat is voor jou in Nederland de ultieme plek om te zeilen?

“Ik ben dol op het Wad. Dat is vanuit de haven waar mijn schip ligt, maar twee bruggetjes door en we zijn er. Ik heb de mooiste achtertuin van Nederland, zeg ik altijd. Het is er prachtig, het water is steeds anders en als je geluk hebt, zie je zeehonden. Het is erg leuk om naar Terschelling of een ander Waddeneiland te varen en daar te overnachten. Ook vind ik het in de zomer beregezellig om bij het skûtsjesilen te kijken. Als het even kan, ben ik in Friesland of op de Wadden te vinden. Ik hoef in de zomer echt niet naar het buitenland, in de file naar Zuid-Frankrijk. Ik zit liever op mijn schip.”

Droom je weleens over een wereldreis met je zeilboot?

“Vroeger, toen de jongens klein waren, fantaseerden mijn ex en ik weleens over een lange reis op ons zeilschip. We zouden de jongens dan zelf lesgeven en zo de wereldzeeën bevaren. Het is nooit een serieus plan geworden, trouwens, het bleef bij dagdromen. Ik zou dat zeker graag nog eens willen doen, maar ik heb er nu geen tijd voor. Misschien als ik met pensioen ben.”

Tekst: Lieneke van der Fluit

Het hele interview leest u in KRO Magazine 28/29. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.