Precies op tijd komt hij aanlopen. Jongensachtig, soepele tred. Is Bart Veldkamp echt al vijftig? Ja, dat is hij. De grootste triomf uit zijn schaatsloopbaan ligt al een kwart eeuw achter hem: olympisch goud op de 10 kilometer in Albertville in 1992. Schaatsminnend Nederland snakte naar deze overwinning. Sinds Piet Kleine in 1976 het goud op die afstand binnensleepte, had het Wilhelmus niet meer geklonken bij het olympische mannenschaatsen. Aan de vooravond van de Winterspelen in Pyeongchang blikt Andere tijden sport terug op Barts bijzondere prestatie. 25 jaar na dato maakte hij opnieuw de reis van het trainingskamp in Davos naar het stadion in Albertville, waar hij in 1992
zowel een dieptepunt als het hoogtepunt van zijn carrière beleefde. Bart had zich minutieus voorbereid en verkeerde in bloedvorm, maar reed zijn 5 kilometer onder de slechtst denkbare omstandigheden in de stromende regen en eindigde als vijfde. Een ontgoochelde Bart Veldkamp schreef in zijn dagboek: ‘Als ze me nu zouden neerknallen, zou ik het niet eens erg vinden.’ Een paar dagen later nam hij op grootste wijze revanche.
Wat is jouw mooiste herinnering aan Albertville?
“Het moment dat ik na twee rondjes al besefte: ik ga hier goud winnen. Ik zat na de grote kanshebbers, dat was een voordeel. Soms weet je gewoon: dit gaat een goeie race worden. Als dat dan ook nog op de Olympische Spelen is, dan valt alles op z’n plek.”
Wat heeft die medaille voor jou betekend?
“Als sporter gaf het mij een bepaalde rust. Ik was specialist op de 5 en 10 kilometer en in die tijd had je nog geen WK afstanden. Het draaide allemaal om de allroundtoernooien. Ik wist al heel snel dat ik geen echte allrounder was, dus goud halen op de Olympische Spelen was van jongs af aan mijn ultieme doel.”
Het hele interview leest u in KRO Magazine 3. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Andere tijden sport is op zondag 21 januari om 22.00 uur te zien op NPO 1.
Tekst: Bea Kastrop
