Astrid Kersseboom: ‘De Kerssebomen waren eenvoudige mensen’

Dankzij haar vader wist Astrid Kersseboom (52) al het een en ander over haar voorouders. In Verborgen verleden stuit ze toch nog op verrassende verhalen. ‘Voor mijn vader, maar ook voor mijn twee kinderen, heb ik alles opgeschreven.’

Verborgen verleden

Zo’n tien jaar geleden wandelde Astrid Kersseboom samen met haar vader Eef (1935) door Rotterdam. Al slenterend vertelde hij haar bekende en minder bekende verhalen uit zijn (vooroorlogse) jeugd. De wandelingen beschreef Astrid in het boek Rotterdam aan de hand van mijn (groot)vader. Zelf groeide de NOS Journaal-presentatrice op in het nabijgelegen vissersplaatsje Vlaardingen. “Mijn vader werkte daar als onderwijzer op een basisschool. Hij heeft altijd een grote voorliefde voor geschiedenis gehad. Dus toen ik werd gevraagd voor Verborgen verleden, was hij net zo verheugd als ik.” Door de verhalen die hij haar vertelde kende ze al een klein stukje van haar familiegeschiedenis. “Mijn opa was wiskundeleraar en mijn overgrootvader had een eigen kapperszaak. Daarvoor waren de Kerssebomen lange tijd eenvoudige havenarbeiders. Doordat mijn overgrootvader met een middenstandsvrouw trouwde, kon hij zich daaraan ontworstelen. Hij werd barbier, waardoor zijn zoon kon doorleren voor wiskundeleraar.” Tijdens haar zoektocht in Verborgen verleden hoopte Astrid meer te weten te komen over die generaties hardwerkende havensjouwers. “Behalve dat het met een van hen slecht afliep, was er weinig over ze te vinden. Als je arm was en een gewoon leven leidde, deed je er blijkbaar niet toe.”

Avontuurlijk

Als Astrid dieper in haar familiegeschiedenis duikt, stuit ze wel degelijk op verrassende verhalen. Zo blijken de Kersseboompjes behoorlijk avontuurlijk ingesteld. “Al heel vroeg verhuisden ze vanuit Rotterdam naar alle uithoeken van het land, zelfs over de grenzen. Zeer uitzonderlijk voor die tijd, zeiden de makers. We kwamen terecht in Leeuwarden, Haarlem, Arnhem, Münster. Ja, zelfs Amsterdam”, grinnikt de Feyenoordaanhangster. “Een van mijn voorvaderen uit de vrouwelijke lijn bezat tientallen huizen in Amsterdam. Nog steeds vraag ik me af waar dat geld is gebleven, haha.”

Puzzelstukjes

Een journalistieke lijn heeft ze niet gevonden. Eigenlijk is dat niet zo vreemd. Voor Astrid zelf kwam de beslissing om journalistiek te gaan studeren immers als een – aangename – verrassing. “Tijdens mijn examenjaar had ik geen idee wat ik na de middelbare school wilde doen, totdat ik een beroepentest deed en daar journalistiek uitkwam. Toen vielen de puzzelstukjes als het ware in elkaar. Ik had altijd al een groot interesse in het nieuws, maar het was nooit in mij opgekomen om daar iets mee te gaan doen.”

Het hele interview leest u in KRO Magazine 40. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Verborgen verleden is zaterdags op NPO 2 om 20.25 uur te zien. 

Tekst: Vanessa Vunderink