Voetballen
“Voetballen in een zaaltje is mijn grootste liefhebberij. Samen met een Nicaraguaanse vriend heb ik een paar jaar geleden een voetbalteam opgericht met buurtgenoten. F.C. De Buurt heten we. Het was natuurlijk een tijd not done om met tien zwetende mannen door een gymzaaltje te rennen, maar ik snakte al snel weer naar samen voetballen. Dus verkasten we naar het park. Eerst alleen overschieten. Dat klinkt misschien suf, maar geef jongens een bal en ze zijn blij. Al zijn er ook meisjes, hoor. Het team is sowieso heel gemengd: Marokkanen, Bulgaren, Italianen, Hollanders. Van dertig tot zestig jaar. We beleven eigenlijk onze tweede jeugd. Inmiddels experimenteren we met wedstrijdjes op anderhalve meter. Dat betekent: elkaar niet juichend in de armen vallen bij een wereldgoal. Maar we hebben wel veel plezier.”
Lezen
“Ik houd van lezen, zeker boeken waarin iets gebeurt. Ik lees graag heftige verhalen. Het liefst waargebeurd, want het echte leven is vaak extremer dan wat je kunt bedenken. Daarom vind ik het boek van Karin Bloemen zo bijzonder. In Mijn ware verhaal vertelt ze open over het seksueel misbruik door haar stiefvader in haar jeugd. Als je het leest vallen de schellen van je ogen. Het is een gruwelijk verhaal, maar ze schrijft het heel sec op. Dat vind ik sterk. Ik vind Karin sowieso een indrukwekkende en leuke vrouw. Ze is een voor- beeld van dat je de vreselijkste dingen kunt overwinnen en toch veel liefde kunt geven. Na het lezen van haar boek bewonder ik haar nog meer.” Dan wil ik de sporttas echt in het water kieperen. Maar verder is het vooral ontspannend, want het is altijd in een groene, rustige, natuurrijke omgeving. Als we ons tenminste niet laten leiden door onze competitieve instelling. Want die hebben we ook allebei!
Paratha
“Een paar jaar geleden maakten we met het gezin een rondreis door India. We volgden er ook een kook- cursus. Vroeger vond ik zoiets maar suf, maar het was ontzettend leuk. Ik leerde allerlei heerlijke curry’s koken, die ik nog steeds graag maak. Je huis ruikt daarna nog dagen lekker. Laatst ontdekte ik iets lekkers in een Turkse supermarkt: paratha. Een kruising tussen roti en een pannenkoek, uit de Indiaas-Afrikaanse keuken. Het is een plak gefrituurd deeg, die je zelf in de pan kunt opwarmen. Dan blaast hij zich op met lucht tot een heerlijke vettige broodflap. Die vul je bijvoorbeeld met groenten en Hindoestaanse masalakruiden. Daarvoor kun je mij altijd wakker maken! En let maar op, over een paar jaar eet iedereen dit.”
Het hele interview leest u in KRO Magazine 28-29 Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Carlijn Schepers
