Column Leo Fijen: Samen

Leo Fijen is hoofdredacteur Journalistiek en Levensbeschouwing bij KRO-NCRV. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden. Deze week: een bijzondere vriendschap.

Door onze vaste columnist Leo Fijen

Ze woonden naast elkaar, in het oude verpleeghuis dat hen zo dierbaar was geworden. Ze trokken altijd samen op, bij het eten, in de recreatie en rond andere activiteiten. De een was 97 jaar en kon nog zelf lopen achter de rollator, de ander telde 94 jaar en had meer hulp nodig.

Ze kwamen beiden uit het westen van het land, hadden een Haags verleden en raakten op latere leeftijd verzeild in Twente. Zo leerde ik ze kennen, in een verpleeghuis in het oosten van het land. Twee Haagse vrouwen die steun aan elkaar hadden en dat ook nodig hadden bij de verhuizing naar de nieuwbouw van hun verpleeghuis.

Oude bomen moet je niet ontwortelen, weet iedereen. Toch gebeurt dat door de verhuizing van het oude gebouw naar een splinternieuw onderkomen. En hoe mooi dat huis ook is, de meeste ouderen hebben er best moeite mee. En zeker de twee Haagse dames.

Ze hebben dan ook met succes een lobby opgezet om na de verhuizing weer naast elkaar te kunnen wonen. Dan hebben ze in elk geval elkaar nog. En ze hebben best veel met elkaar gemeen. Kinderloos gebleven, hun man al geruime tijd overleefd, afkomstig uit het westen en zonder veel naaste familie in de buurt.

Ze hebben meer privacy, maar zijn daardoor vaker alleen en zien ook minder mensen. Zelfs de geestelijk verzorger en arts kunnen niet meer zomaar binnenlopen. Ze hebben meer luxe maar minder genegenheid. Gelukkig hebben ze elkaar. Zonder veel woorden, maar wel in diepe verbondenheid.

Als ik vraag hoe het gaat, hoor ik alleen maar het woordje moeizaam. De vrouw van 94 jaar vindt het mooi geweest. Morgen mag het leven klaar zijn, zegt ze. De vrouw van 97 jaar heeft het niet makkelijk, maar wil blijven doorleven. Maar juist zij sterft in de eerste dagen van mei, haar beste vriendin moet nog even door.

Het is het einde van een bijzondere vriendschap, twee hartsvriendinnen die ik niet snel zal vergeten. Want ze leren me dat je nooit te oud bent om nieuwe vrienden te maken.