Column Leo Fijen: Nieuw begin

Leo Fijen is hoofdredacteur Journalistiek en Levensbeschouwing bij KRO-NCRV. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden. Deze week: een nieuw begin.

Door onze vaste columnist Leo Fijen

Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik zat op een winterse zaterdagmorgen naast mijn broer in de kerk. En ik zag maar één ding: een kist van een vrouw die te vroeg was overleden.

Ze had al willen stoppen met werken en ze had plannen om haar leven anders in te richten. Maar daar kwam niets van in. Longkanker besliste anders.

Geen toekomst zonder werk, geen dromen van een ander leven. Ze werd ziek en ze stierf, veel te jong. Ik keek op die zaterdagmorgen naar haar kist verderop in de kerk. In die kist lag een vrouw uit hetzelfde geboortejaar als ik, 1955.

De dood kwam toen akelig dichtbij en stelde me een confronterende vraag: wat doe jij nog met je leven of wacht je tot je geen kant meer op kunt?

Dat was het moment van ommekeer in mijn hart. Voor het eerst liet ik de gedachte toe open te staan voor een andere uitdaging dan mijn huidige baan, hoofd journalistiek.

Voor het eerst durfde ik een beetje te dagdromen van een ander leven, met wat meer tijd voor thuis, kleinkinderen en kerk. En net op dat moment werd aan mijn deur geklopt met de vraag of ik er wat voor voelde om leiding te geven aan een kleine uitgeverij voor katholieke geloofseducatie.

Ik wilde wel praten, ook omdat ik graag boeken schrijf over spiritualiteit en ook omdat ik het als een roeping zie om de sprakeloosheid in het geloof te doorbreken.

Ik voerde twee gesprekken en wist het toen zeker. Ik wilde weg uit de hectiek van de journalistiek die nooit pauzes heeft en steeds weer nieuwe deadlines kent. Ik wilde mijn hart volgen en in mijn zestigste levensjaar kiezen voor een nieuw begin.

Ik tekende een contract bij uitgeverij Adveniat en vertelde de directie dat ik op 1 juli stop als hoofd journalistiek. Ik ga niet helemaal weg, want ik blijf verantwoordelijk voor de geloofsprogramma’s.

Ik krijg dus mijn droombaan. Want ik mag als zestiger doen wat ik het liefste doe: mijn geloof delen met anderen, op televisie maar straks ook in boeken. Dromen komen soms uit.