Leo Fijen: ‘Zuster Mariëtta’

Leo Fijen is hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.

Op een druilerige vrijdagochtend doe ik wat ik al veel langer had moeten doen, ik rijd richting kloosterbejaardenoord Bosbeek aan de Glipperdreef in Heemstede. Ik kom uit deze buurt maar ben hier nooit eerder geweest. Daarom kies ik de verkeerde ingang. Een zuster helpt me toch naar binnen.

Ik moet op de tweede etage zijn, op kamer 240. Tevoren was ik gewaarschuwd dat ik niet meer de vrouw zou aan treffen die ik ooit had leren kennen. Ik wilde toch naar haar toe omdat ik zo veel aan haar te danken heb.

Ze heet zuster Mariëtta en was jarenlang overste van de Juliaantjes, de populaire afkorting van de Congregatie van de Zusters van de Heilige Juliana van Falconieri. Ze hadden hun standplaats in grote steden, want ze leefden in dienstbaarheid en gebed voor gezinnen die aan alles tekort hadden. Ik leerde zuster Mariëtta beter kennen in hun moederhuis te Heiloo. Daar heb ik twee keer een retraite van twee dagen geleid voor alle zusters die hun leven gegeven hadden aan de arme gezinnen en zich bij het uitsterven van deze congregatie afvroegen of ze niet voor niets hadden gezwoegd.

Zuster Mariëtta was klein van stuk, maar groots in geloof en sterk als persoonlijkheid. Daarom had ze er vrede mee dat de overheid hun taak had overgenomen. Ze was dankbaar voor het leven, ze bleef strijdbaar voor de vrouwen die tussen wal en schip dreigden te geraken. Daarom bleef ze ook vechten voor de positie van de vrouw in de kerk. Ze ondersteunde allerlei projecten hiervoor en geloofde oprecht in de toekomst van de kerk. Daarom hielp ze mij ook met allerlei projecten en publicaties.

Het laatste boek dat ze mogelijk had gemaakt is het levensverhaal van hulpbisschop Jan van Burgsteden. Dat had ik bij me toen ik haar kamer binnenging. Daar lag een sterk vermagerde vrouw die me toch nog herkende. We hebben elkaar bedankt en gekust. We hebben samen gebeden, onze handen gevouwen in elkaar. En we hebben God hardop gevraagd of zuster Mariëtta mag rusten in zijn genade. Toen heb ik haar het eerste exemplaar gegeven, op haar sterfbed. Als een ode aan een vrouw die moeder was voor vele gezinnen.

Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum

Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 4. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.