Column Leo Fijen: Innerlijke rust

Leo Fijen is hoofdredacteur Journalistiek en Levensbeschouwing bij KRO-NCRV. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden. Deze week: innerlijke rust.

Door onze vaste columnist Leo Fijen

Als ik de trap oploop, zie ik het boven al staan. In al zijn lelijkheid van kleur ook en vooral dierbaar door zijn kleinheid en kwetsbaarheid.

Het is een object van niets en toch is het een paar maanden mijn alles geweest. Ik kijk naar het wipstoeltje van mijn kleinzoon van negen maanden.

Hij is te groot geworden voor dit symbool van onschuld en onbevangenheid. Hij is er inmiddels uitgegroeid, mijn kleinzoon die Sam heet. Zo snel gaat dus de tijd.

Half september schreef ik mijn eerste column over hem, geboren op een maandag die in het teken stond van Maria. En nu zijn we al weer negen maanden verder. En is hij een mens aan het worden, met eigenschappen die steeds markanter worden.

Zoals zijn beentjes, die steviger dan gemiddeld zijn en elke keer weer vertederen bij het verschonen van de luier. Zoals zijn wangen en ogen die stralen van geluk en mij leren dat het leven een feest kan zijn.

Zoals zijn mond die altijd opengaat als er eten in de buurt is en het op een schreeuwen zet als hij trek heeft. Zoals zijn handjes, die zwaaien bij het weggaan en steeds vaker gebruikt worden om in de box te gaan staan.

Dan gaan alle remmen los, beweegt de box mee naar voren en kraait hij het uit van plezier. Maar het mooist is hij wanneer hij voor zich uit zit te staren. We noemen hem Sam Zen, omdat er dan een enorme rust van hem uitgaat.

Dat kan een mens niet leren, die rust is hem gegeven. Of hij nu in de kinderstoel zit dan wel op het vloerkleed met wat speelgoed bezig is. Of hij op schoot zit dan wel op de commode ligt: hij kijkt tevreden om zich heen.

Laatst was ik voor een avond oppas opa en hoorde ik dat hij niet kon slapen. Ik nam hem mee naar beneden en werd aangeraakt door zijn innerlijke rust.

Hij vleide zich tegen me aan en maakte mij ook weer rustig. Het was de omgekeerde wereld, opa die geheeld werd door zijn kleinzoon.