Column Leo Fijen: Zalig Pasen

Leo Fijen is hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.

Witte knoppen in zwarte aarde. Als symbool van nieuw leven door de dood heen. Dat teken van geloof in een nieuwe toekomst had ik bij me toen ik rond de verjaardag van mijn moeder het graf van mijn ouders opzocht.

Ik was er maanden niet geweest en voelde ineens weer de behoefte om hardop tegen hen te praten en zachtjes te bidden bij het graf. Dat lag er scheef net als de andere grafstenen. Ook een beetje onverzorgd. Er groeide onkruid door het grint. Mijn vrouw was bij me. Ze haalde het onkruid weg en ordende het grint weer alsof het altijd zondag is. Ik keek er naar en vond dat mooi.

Een graf hoort er netjes bij te liggen, want het drukt zorg en aandacht uit voor je dierbaren. Zeker na de dood. Daarom had ik ook dat bakje met witte knoppen in zwarte aarde bij me. Intussen dwaalden mijn gedachten af naar het sterven van mijn ouders. Dat afscheid heeft me gesterkt in het geloof dat er leven is door de dood heen. Christus heeft het voorgeleefd, maar in het sterven van dierbaren worden ons ook tekens gegeven.

Mijn vader zong graag in een koor, maar was door zijn ziekte al maanden zijn stem kwijt en kon daarom niet meer in het koor zingen. Totdat het Pasen werd en hij vlak voor zijn sterven bij een viering in het ziekenhuis ineens zijn stem weer terugvond en het geloof in de verrijzenis uitzong. Alsof hij daarmee wilde zeggen: als een mens op de drempel van de dood zingend tot leven komt, zal een mens ook in de dood kunnen opstaan. Bij mijn moeder gebeurde het vlak na haar dood. We stonden allen rond haar sterfbed en waren huilend aan het bidden. Toen brak buiten op een regenachtige zondag de zon door het wolkendek. “Jullie moeder is er al”, troostte een vrijwilliger ons, wijzend naar de zon.

Pasen gebeurt ook onder ons, bij de dood van ouders. In tekens die gegeven worden en die verwijzen naar leven door de dood heen. Daarom passen die witte knoppen bij dat paasgevoel. Ik zette het bakje op de rand van het graf en fluisterde mijn ouders toe: zalig Pasen.

Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum