Als je tante nog de enige verbinding met je ouders is. Want tante is de zus van je vader of moeder die al jaren geleden overleden zijn. Dan is tante alles in een: vader, moeder, opa en oma, neef en nicht. Tante staat voor alles wat je leven geeft.
Daar moest ik aan denken toen ik op een koude woensdagavond in een mooi verzorgingshuis de uitvaart doorsprak van tante. Voor de kinderen is tante oma en opa, ook bij de eerste communie, eindexamens en verjaardagen. Voor de neef is tante zijn laatste lijntje naar vader en moeder. Als ik vraag of hij bij het overlijden van tante ook alles van zijn ouders weer voorbij ziet komen, schiet hij vol.
Ik ben van zijn leeftijd en mag hem graag, een stevige vent met een heel lieve vrouw. Nu zie ik een andere kant van hem omdat hij rouwt om zijn tante en in haar om zijn vader en moeder. Zo kunnen zussen van je moeder van grote betekenis in je leven worden. Ik vertel hem dat dit bij mij net zo is. Mijn moeder is al weer veertien jaar geleden overleden. En toch zag ik haar afgelopen weekend aan tafel zitten. In haar zus van tachtig plus. We doen dat een paar keer per jaar, vooral als haar zoon uit Singapore is overgekomen. We vieren zijn terugkeer met een etentje, soms op de Veluwe, maar soms ook in Baarn of omstreken. Het klinkt misschien gek: maar het lijkt dan wel alsof mijn moeder weer tot leven is gekomen en is opgestaan uit de dood.
Mijn tante is echt niet precies mijn moeder, maar gaat wel steeds meer op haar lijken. Zoals ze loopt, zoals ze lacht en zoals ze soms heel ernstig en streng kan kijken. Zoals ze een mening heeft over de wereld. Want die had mijn moeder ook altijd. En zoals ze in kleine gebaren heel directief kan zijn. Dat is een familietrekje dat ik vaker tegenkom, ook bij mezelf. Mijn tante is niet mijn moeder en kan haar ook niet vervangen. Maar ze roept mijn moeder in me wakker. Dat kan niet vaak genoeg gebeuren. Dank u wel, tante Agnes.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
