De weg naar Bolsward is lang en koud. Zo voelt dat als ik de rit naar het noorden maak. Die is extra lang omdat het laatste stuk over de provinciale weg voert. Van Joure naar Sneek is immers onmogelijk omdat het wegdek daar omhoog is gekomen.
Het is bijna een metafoor voor datgene wat er momenteel gebeurt in het publieke domein. Want het lijkt wel alsof steeds meer onderwerpen naar boven komen, net als het wegdek tussen Joure en Sneek. Overschrijdend gedrag, onvrede over excuses op welk gebied dan ook, steeds groter tekort aan personeel overal en nergens: iedere week komt er wat bij en rond elk thema ontstaat polarisatie.
De tegenstellingen in onze samenleving maken me soms machteloos en somber. Daarom ben ik extra blij als ik in de auto op weg naar Bolsward spotjes van Sire hoor om ons handvatten te geven anders met die polarisatie om te gaan. Ik versta die spotjes als kansen om zelf wat aan die tegenstellingen te doen. Ze klinken als een beroep op mijn verantwoordelijkheid.
Diezelfde dag hoor ik een prominente politiek duider van het Journaal schamperen over deze spotjes. Naïef en niet van deze tijd. Hij wuift ze weg met een glimlach. Deze denigrerende houding maakt me boos: een prominente journalist doet net alsof hij buiten deze samenleving staat. Iedere journalist heeft juist als elke mens een eigen verantwoordelijkheid, niet alleen om het nieuws te brengen maar ook om een eigen bijdrage aan gemeenschapszin en cohesie te leveren.
Als ik in Bolsward ben aangekomen, luister ik naar Kees van Kordelaar, een theoloog die laat zien dat die gemeenschapszin echt kansen heeft. In het voormalige museum van Titus Brandsma heeft hij een Huis van Compassie gemaakt, met initiatieven die bruggen bouwen tussen mensen. Kansarme kinderen krijgen er pianoles, oppasoma’s en opa’s kunnen elkaar leren kennen terwijl de kleinkinderen spelen, mensen met te weinig geld voor energie mogen zich ’s avonds warmen in de huiskamer.
Als ik hem vraag waarom hij dit allemaal doet, zegt hij me dat een mens pas mens wordt in relatie tot de ander en dat ieder mens als beeld van God dat mag ervaren. Misschien is compassie met de ander wel het oude religieuze antwoord op de nood van deze tijd
Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 4. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
