Column Leo Fijen: Maria

Leo Fijen was tot 1 november 2019 hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV daarna is hij deels met pensioen gegaan en zal hij als presentator aanblijven en adviezen geven aan de directie op het gebied van levensbeschouwing. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.

In de week voor de Advent ben ik in Florence. Daar is alles al in kerstsfeer alsof we niet hoeven te wachten op de komst van het Kerstkind. Slingers van licht doen pijn aan mijn ogen, een kerstbal in de belangrijkste winkelstraat is zo groot dat je er zo doorheen kunt lopen. Hoe anders is het even verderop in de kerk, toegewijd aan de Drie-Eenheid. Ik blijf staan bij een schildering uit de renaissance. Ik kijk naar de engel en Maria. ‘Aankondiging’ heet deze prachtige afbeelding. Alles is hier sereen aan. De verbazing en verwondering van Maria die niet kan geloven dat ze een kind zal krijgen, ze raken me diep in mijn hart. Net als de Schrift in haar handen. Ze weet niet wat haar overkomt, maar ze laat zich leiden door het Woord van God. Bij alles wat haar overkomt, neemt ze niet de regie maar luistert vol aandacht naar God. Dat is voor mij de Advent.

Niet wij hebben het voor het zeggen, maar ons wordt gevraagd te wachten en open te gaan voor het mysterie van het leven: dat God een vrouw alleen uitkiest om mens met ons te worden. Niet wij bepalen wat er gebeurt, maar ons wordt gevraagd onze harten in vertrouwen te openen. Als ik in Florence naar deze schoonheid sta te kijken, moet ik denken aan het verpleeghuis waar ik graag kom. Alle bewoners zijn daar de regie kwijt en kunnen niet anders doen dan wachten en in hun gebrokenheid en afhankelijkheid opengaan voor hun naaste en voor God.

Mijn speciale gedachten en gebeden gaan die dag in Florence uit naar de man die een vaste kerkganger is op de zondag. Hij kan helemaal niets meer, valt soms ook in slaap, maar leeft en bidt in verbondenheid met God. Hij kan bijna niet meer praten en lispelt de gebeden. Als hij de communie ontvangt, kan hij niets zeggen. Zijn enige antwoord is een traan uit zijn ooghoek. Zo gaat hij open voor het wonder van ons leven. Hij is als Maria: met open handen wachten op het Mensenkind. Als ik thuiskom lees ik dat hij gestorven is. Hij hoeft niet meer te wachten, want hij is nu bij God.

Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 49. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum