In de dagen rond Pasen loop ik door mijn dorp, langs de agrarische school. Daar zit een vrouw in de zon. Zij roept mij omdat ze een verhaal wil vertellen. Die ochtend ziet ze bij haar huis twee mensen zwaaien naar een oude vrouw in het zorgcentrum. Ze mogen elkaar niet fysiek ontmoeten, maar ze kunnen wel zwaaien. En daarvoor zijn ze diezelfde ochtend in alle vroegte vanuit Goes vertrokken om zoveel kilometer verder te zwaaien naar hun moeder. Als een verjaardagsgeschenk. Zwaaien naar je moeder, daarvoor helemaal uit Goes komen, dat is pure liefde.
Als deze chaos en dit lijden iets zeggen tegen ons, dan is het wel dit: het is de ergste crisis sinds de oorlog, maar het biedt ook een kans om te groeien in liefde en overgave. Dat zie ik deze dagen rond Pasen ook in mijn contacten met Robert van Aken, pastoor van de Odaparochie, priester in Sint-Oedenrode en omgeving. De lokale krant had aan vijf pagina’s rouwadvertenties niet genoeg om het verdriet en de pijn van het sterven te laten voelen. Het is midden in de hel van Noord-Brabant waar de dood onbarmhartig heeft toegeslagen. Daar is geen antwoord mogelijk, op het eerste gezicht. Zo veel lijden, zo weinig gelegenheid tot persoonlijk afscheid, zo kaal de uitvaart en de begrafenis. Vaak niet meer dan een handjevol mensen met de priester en de uitvaartleider. Daar passen zwijgen en luisteren naar de jammerklachten van de nabestaanden.
En toch is er Pasen. Maar ook de zondag na Pasen, de zondag van barmhartigheid. Robert van Aken heeft geluisterd en gezwegen, maar hij ziet ook de lijdende Christus die nieuw leven ontvangt, door alle dood heen. Is dat dan het antwoord dat troost? De pastoor van Sint-Oedenrode wijst op allen die om de rouwenden gaan staan en meelijden. Zo wordt Christus in die betrokkenheid en liefde zichtbaar. Deze crisis is een kans om te groeien in liefde en overgave, in meelijden. Als we dat doen, troosten we elkaar. In die barmhartigheid en liefde zijn we meer dan ooit beeld van God die niet de dood wil en niemand alleen wil laten. Zo is er na Pasen misschien een eerste stap mogelijk op weg naar Pinksteren.
Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 15. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
