In ons dorp staat alweer enige jaren een Thomas Huis. Daar aan de Dorpsweg wonen mensen met verschillende beperkingen samen, onder begeleiding van gastouders die aan dat samenzijn een huiselijke KIM kleur geven. Dat is voor veel bewoners een bijzondere stap in hun leven geweest.
Ook voor Kim, die er vanaf het begin bij is en tot die tijd vooral door haar eigen ouders verzorgd werd. Als ergens duidelijk wordt wat liefde en aandacht vermogen, dan is het in de zorg van deze ouders voor hun dochter Kim. Die zorg hebben ze nog steeds maar delen ze met de gastouders van het Thomas Huis. Dat betekent dat Kim nog heel vaak wordt opgehaald door haar vader en moeder voor een weekend weg of voor de wekelijkse gang naar de kerk.
Ik zit dan vaak een bank voor de plek van Kim en haar moeder. En ik mag dan meemaken hoe Kim werkelijk bij alles is betrokken in zo’n viering. Ze toont haar reacties, ze vindt het fijn om mee naar voren te komen bij de communie en ze zingt ook mee. Zeker bij haar favoriete lied ‘Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw’. Op haar manier kan ze daarvan genieten.
Toen ze 50 jaar werd, gaf ze daar een eigen vertolking van die velen ontroerde en ons juist in deze tijd van maatschappelijke zorgen ook wat leert. Wie je ook bent, wat je ook doet, waar je ook vandaan komt, er is altijd een nieuw begin mogelijk. Kim zingt dat en toont het ook aan ons allemaal op haar manier. Dat is misschien wel een wonder: dat deze vrouw van 50 jaar zo kan zingen en geloven in een nieuw begin.
Als zij dat kan, waarom doen wij dat niet aan het begin van het nieuwe jaar. Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw. Laten we dat zachtjes zingen, in onszelf, elke dag eventjes. Laten we die melodie neuriën als we het moeilijk hebben. Dan wordt het onmogelijke mogelijk. Dat leert Kim, dat leert dit lied. Maar dan moet je soms wel even pas op de plaats maken. Want alleen dan kan God met zijn kleine geschenk van goedheid en stilte ons getob doorbreken en ons hart openen. Voor de genade van een nieuw begin, zoals bij Kim.
Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 2. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
