Alweer drie jaar geleden was ik geschokt door een bericht op teletekst. ‘Urbanuskerk verwoest door brand’, las ik op een zaterdagavond, bij terugkeer van een verjaardag. Dat zijn van die momenten dat je nog precies weet waar je was toen je het hoorde. Kort daarvoor was ik er nog geweest om te spreken bij de feestelijke inwijding van de gerestaureerde kerk. Het was een feest om de mensen van Bovenkerk te zien genieten.
Het was hun kerk en die van hun ouders en voorouders. Die heilige ruimte was de plek van het dorp dat in een later stadium geannexeerd is door de gemeente Amstelveen. Maar die dorpse trots en verbondenheid waren daar altijd gebleven en werden bevestigd door de voor onmogelijk gehouden restauratie. Het plezier duurde maar een paar dagen. Want toen ging die monumentale kerk in vlammen op.
Het was landelijk nieuws, tot aan het achtuurjournaal. En de verslagenheid was enorm. Want er was bijna niets over van die trots van Bovenkerk, behalve een Paaskaars die min of meer ongeschonden was. Iedereen wist het zeker: deze kerk is verloren voor altijd. Maar daar dachten de dorpelingen anders over. Ze wisten hun gedrevenheid en visioen over te brengen op de provincie, monumentenzorg, verzekeraar Donatus en het bisdom Haarlem-Amsterdam.
Ze leerden me iets: als je gelooft in de toekomst van je verleden, dan is er perspectief in het heden. Dat is ook hun motto geworden, zichtbaar in de kerk die inmiddels weer een dak en gewelven heeft. We zijn drie jaar later en veel acties verder die meer dan zeshonderdduizend euro hebben opgebracht.
Het onmogelijke is werkelijkheid geworden. Op 12 september, precies drie jaar later, is te midden van steigers voor het eerst weer eucharistie gevierd. Met als ontroerend begin: het ontsteken van de Paaskaars die de brand overleefde, als teken van nieuw leven door alle verwoesting heen. Waar mensen dromen en elkaar vasthouden, daar wordt een huis voor God gebouwd. Daar mag je geloven in de toekomst van je verleden. Want dan leef je met de genade van het heden.
Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 39. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
