Column Leo Fijen: Henri Nouwen

Leo Fijen was tot november 2019 hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV daarna is hij deels met pensioen gegaan en zal hij als presentator aanblijven en adviezen geven aan de directie op het gebied van levensbeschouwing. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.

Deze woorden schrijf ik op de derde dinsdag in september, Prinsjesdag. Maar deze dag heeft een andere kleur die zichtbaar is als ik omhoog kijk naar de blauwe hemel en als ik de zachte kracht van de herfstzon voel. Daar ergens tussen hemel en aarde worden levenden en doden met elkaar verbonden.

Dat is deze dag extra het geval, want het is de vijfentwintigste sterfdag van Henri Nouwen, de Nederlandse priester die miljoenen over de hele wereld troost met zijn bevrijdende boodschap: het gaat niet om je bezit, het gaat ook niet om je functie of titel, het doet er evenmin toe wat anderen over je zeggen. Het enige dat telt is dat jij een geliefd kind van God bent. Wie je ook bent, waar je ook gefaald hebt, wat je ook anders zou willen doen: je mag er zijn, in het licht van die blauwe hemel en die zachte herfstzon, door de barmhartigheid van God.

Hij schreef prachtige boeken, deze Nederlandse priester uit Nijkerk die carrière maakte aan Amerikaanse universiteiten, maar zijn geluk vond op de weg naar beneden, naar mensen met een ernstige handicap. Hij koos ervoor om zijn leven te geven aan Adam. Ik mocht daar meer dan dertig jaar geleden zijn, in Toronto. En ik mocht met eigen ogen zien hoe Henri Nouwen – die twee linkerhanden heeft en nog onhandiger was dan ik – dag en nacht samenleefde met Adam die werkelijk niets kon. Eten lukte niet, praten was niet mogelijk, wassen gebeurde nooit uit zichzelf. In alles moest Adam geholpen worden door Henri Nouwen die juist ver weg van de schijnwerpers van roem en publiciteit leerde wat het echte leven is. In de machteloosheid van Adam ontdekte Henri Nouwen de waarde van woorden als wachten, geduld, aandacht, trouw, stilte en liefde.

De priester die een wereldwijde bestseller schreef over de verloren zoon mocht bij deze zwaar gehandicapte Adam ervaren dat het grootste geschenk van het leven is dat je vader mag zijn. Zonder biologisch ouderschap is het mogelijk om de vreugde van het vaderschap te ontdekken, als je het maar uithoudt in de pijn van de ander. Of zoals hij zelf schreef: zo leer je de vreugde zien die zo vaak verborgen blijft in het verdriet.

Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 40. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum