Precies een jaar geleden was ik voor het laatst op Schiermonnikoog. Toen vierde ik er vakantie, nu ben ik er met de bestuursleden van de kerk van Sint Maarten. We zijn op het kleinste eiland van Nederland om na te denken over de toekomst van de geloofsgemeenschap in Maartensdijk. We zijn op een bevoorrechte plek in katholiek Nederland. Van de in totaal 392 ingeschreven leden komen er wekelijks zo’n 100 mensen naar de kerk. Soms zijn het er minder, maar geregeld zijn het er ook meer. Dat is een ongehoord percentage kerkbezoek (25 procent of meer) als dit wordt afgezet tegen het landelijk gemiddelde dat alleen maar daalt naar 5 procent en lager.
We hebben het voordeel dat we kerken in een gebouw met menselijke maat. Daar is plaats voor 250 mensen. We zijn bovendien allemaal vrijwilliger. We zijn trots op onze geloofsgemeenschap omdat we donders goed weten dat het succes niet aan één persoon is toe te schrijven.
In deze moderne tijd heeft ook een dorpskerk minstens 20 formele en informele leiders nodig om alle communicatie tussen groepen te stroomlijnen en om de gemeenschap samen te binden. Maar vitaliteit is niet alleen een zaak van horizontale gemeenschap. Het gaat ook om de verticale lijn naar God. En om die te voeden als bestuurders zijn we te gast bij de monniken die sinds een paar jaar op Schier wonen.
We bidden met vader-abt Alberic en broeder Paulus in het kleine kerkje aan de Badweg. “God, kom mij te hulp”, zingen we. Want: “Gij houdt de wereld in uw hand, o God, en Gij geeft licht”, klinkt het daarna uit de mond van broeder Paulus. Die neemt ons zaterdag in alle vroegte mee naar de zee. Hij gaat bijna elke ochtend. Want hij kan niet buiten de golven.
Om half negen bereiken we de vloedlijn. Dan stelt broeder Paulus voor om psalm 139 te bidden. We horen dat we gekend worden en geliefd zijn bij God. We danken voor het wonder dat het leven ons gegeven is. We zijn er stil van, met onze voeten in het water. Midden in de schepping is God dichtbij, ook bij broeder Paulus. Er loopt een traan over zijn wang.
Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 44. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
