Sinds Kerstmis vorig jaar had ik hem niet meer gezien of gesproken. Zo gaat dat soms in het leven. En toch is de verbondenheid altijd gebleven. Die is tijdloos en overbrugt elke afstand. En die heeft ook geen last van mondkapjes. Want die zijn wel nodig om fysiek de afstand naar Rome te overbruggen. Daar ben ik naar toe onderweg om Antoine Bodar te ontmoeten, voor het eerst sinds ons laatste gesprek in de Nicolaaskerk van Amsterdam, vlak voor Kerstmis 2020.
Maar eerst zijn er de mondkapjes op Schiphol, in het vliegtuig, op het vliegveld van Rome en in de taxi door de Eeuwige Stad. Ik had niet gedacht dat ik die mondkapjes zo snel zou vergeten, want op deze ochtend in oktober valt het mij zwaar tegen. Vijf uur achtereen met zo’n masker voor je mond ervaar ik als een beproeving. Maar ik krijg er veel voor terug: voor het eerst sinds twee jaar weer in de taxi door de straten van Rome. Daar geniet ik van elke seconde, alle kruispunten, de ene na de andere aanblik van de stad die tijdloos is en mij kleiner dan klein maakt in de schoonheid van de oudheid. Ik heb dit meer gemist dan ik vermoedde, zoals ik ook Antoine Bodar gemist heb.
Hij wacht op me in de Kerk der Friezen waar hij bisschop Antoon Hurkmans heeft opgevolgd als de rector van die mooie, heilige ruimte op een steenworp afstand van de Sint-Pieter. Hij doet dat op een manier die bij hem past, met eerbied voor de liturgie en de heilige ruimte van de kerk. Daarom past Antoine Bodar ook zo goed in Rome. Daar wordt ieder mens gerelativeerd door de eeuwen der eeuwen, ook deze Nederlandse priester, geboren in ‘s-Hertogenbosch, als priester gewijd in het bisdom Haarlem- Amsterdam.
Hij oogt breekbaar en geeft daar ook woorden aan. In het ‘Geloofsgesprek’ vertelt hij dat het leven als bijna 77-jarige steeds kaler wordt en meer en meer naar het centrum verwijst. Zeker in een monumentale stad als Rome valt alles weg wat er niet toe doet. Dan wijst hij naar het altaar, naar Christus. Daar leeft hij van, als een monnik in de kerk. Meer dan ooit voel ik me verbonden met Antoine Bodar.
Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 44. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum
